Świat czarów 979

tytuł:

Świat czarów

muzyka:

Jan Ernst ps. Eryan, Eryano

słowa:

Zofia Nawrocka

Na strychu wśród kurzu i śmieci
Gdzie stary wala się grat
Rzucono książkę dla dzieci
„Zaczarowany świat”

W skąpym słonecznym blasku
Co mroczny rozprasza lęk
Sto kolorowych obrazków
Kryje rozdarty swój wdzięk

W śród dykt i okien i drewna
Starych kuchennych drzwi
Osnuta kurzem królewna
Na szklanej górze śpi

A obok starej komody
Gdzie pająk siatkę swą snuł
Rycerz królewskiej urody
Leży rozdarty na pół

Wśród flaszek brudnych stłuczonych
Karzełków ukrył się rój
Chochliki i Dziwolony

I Alibaba zbój

A w kącie pod giętym łóżkiem
Któremu braknie dwu nóg
Tańczy Królewicz z Kopciuszkiem
Wśród tłumu dworzan i sług

Na brudnym strychu tam właśnie
Gdzie stary wala się grat
Ukrył się świat moich baśni
Świat zapomnianych lat

Moje dziecięce marzenia
Sny co nie wrócą się już
Przyprószył pył zapomnienia
I szary okrył kurz

Zbladł urok zaklętej baśni
W życiu zabrakło jej
Świat czarów blednie i gaśnie
I złudzeń co dzień jest mniej

04.11.2015

słowa kluczowe:

wspomnienia dzieciństwo bałagan strych dziecięca wyobraźnia dziecięce klimaty kołysanka

Tekst dzięki uprzejmości Krzysztofa.

Legenda:

inc, incipit - incipit - z braku informacji o tytule pozostaje cytat, fragment tekstu z utworu

abc (?), (abc?) - tekst poprzedzający (?) jest mało czytelny (przepisywanie ze słuchu)

abc ... def - tekst jest nieczytelny (przepisywanie ze słuchu)

abc/def - tekst przed i po znaku / występuje zamiennie

abc ^(abc) - wyraz lub zwrot wymagający opisu, komentarza

(abc) - didaskalia lub głupie komentarze kierownika

kierownik 2015-11-05 13:09

Jakby tu zaczarować Olivera...? J

Krzysztof 2015-11-21 14:23

Na strychu wśród kurzu i śmieci
Gdzie stary wala się grat
Rzucono książkę dla dzieci
"Zaczarowany świat"
W skąpym słonecznym blasku
Co mroczny rozprasza lęk
Sto kolorowych obrazków
Kryje rozdarty swój wdzięk
W śród dykt i okien i drewna
Starych kuchennych drzwi
Osnuta kurzem królewna
Na szklanej górze śpi
A obok starej komody
Gdzie pająk siatkę swą snuł
Rycerz królewskiej urody
Leży rozdarty na pół
Wśród flaszek brudnych stłuczonych
Karzełków ukrył się rój
Chochliki i Dziwolony i Alibaba zbój
A w kącie pod giętym łóżkiem
Któremu braknie dwu nóg
Tańczy Królewicz z Kopciuszkiem
Wśród tłumu dworzan i sług
Na brudnym strychu tam właśnie
Gdzie stary wala się grat
Ukrył się świat moich baśni
Świat zapomnianych lat
Moje dziecięce marzenia
Sny co nie wrócą się już
Przyprószył pył zapomnienia
I szary okrył kurz
Zbladł urok zaklętej baśni
W życiu zabrakło jej
Świat czarów blednie i gaśnie
I złudzeń co dzień jest mniej

Elżbieta 78 2018-06-14 11:24

Jako czteroletnia dziewczynka słuchałam tej płyty i do dzisiaj żyje we mnie jej wspomnienie.

Dodaj komentarz