piosenka:
Nie mów mi
626
tytuł:
Nie mów mi
gatunek:
tango
muzyka:
słowa:
Miłość jest zmienna, jak szczęście, jak los
Kołem się toczy i mknie
Tak dzisiaj ty porzucasz mnie
Kołem się toczy i mknie
Tak dzisiaj ty porzucasz mnie
Łamiesz me życie zadając ten cios
Wszystko uważasz za żart
I burzysz je, jak domek z kart
Wszystko uważasz za żart
I burzysz je, jak domek z kart
Nie mów miŻe już wszystko jest skończoneŻe nie wrócą dni minioneŻe rozłąki nadszedł czasNie mów miŻe twe życie to katuszeNie mów mi, że odejść muszęŻe już nic nie łączy nas
Po co wszczepiłaś jadCo podstępnie się w me serce wbiłDziś zatrzeć śladDoprawdy nie mam sił
Nie mów miŻe już wszystko jest skończoneŻe minęły dni szaloneJa bez ciebie nie chcę żyć
słowa kluczowe:
Tekst od Bartłomieja.
Legenda:
inc, incipit - incipit - z braku informacji o tytule pozostaje cytat, fragment tekstu z utworu
abc (?) - text poprzedzający (?) jest mało czytelny (przepisywanie ze słuchu)
abc ... def - text jest nieczytelny (przepisywanie ze słuchu)
abc/def - text przed i po znaku / występuje zamiennie
abc (abc) - wyraz lub zwrot wymagający opisu, komentarza
(abc) - didaskalia lub głupie komentarze kierownika
Szukaj tytułu lub osoby
Posłuchaj na 
Mieczysław Fogg
Etykiety płyt
Syrena-Electro
Mx: 24080
Kt: 9153
Kt: 9153
Miłość jest zmienna, jak szczęście, jak los
Kołem się toczy i mknie
Tak dzisiaj ty
Porzucasz mnie
Łamiesz me życie zadając ten cios
Wszystko uważasz za żart
I burzysz je
Jak domek z kart
Ref.
Nie mów mi
Że już wszystko jest skończone
Że nie wrócą dni minione
Że rozłąki nadszedł czas
Nie mów mi
Że twe życie to katusze
Nie mów mi, że odejść muszę
Że już nic nie łączy nas
Po co wszczepiłaś, jak
To podstępnie się w me serce wbił
Dziś zatrzeć ślad
Doprawdy nie mam sił
Ref.
Nie mów mi
Że już wszystko jest skończone
Że minęły dni szalone
Ja bez ciebie nie chcę żyć
Po co wszczepiłaś, jak
To podstępnie się w me serce wbił
Bartłomiej... Tej, plis... Durne tango, ale ma też i swój banalny sens. Jak zdania, które wypowiadamy na swój szary "co dzień". To nie są tajemne zaklęcia w antycznym, zapomnianym języku. To śpiewa Polak do polskiej radiosłuchaczki, płytosłuchaczki, która czułaby się o wiele lepiej, gdyby Miecio nie śpiewał do niej po norwesku. Nawet, gdyby puściła go swobodnie w kanał. Nonsense słabo sobie radził w polskim popie lat 20-30. Pan Mieczysław nie był jego przedstawicielem. No chyba, że Tuwim... I