Mawiała nieraz o sercach krwawym znoju
Pragnęła ciszy, wytchnienia i spokoju
Prosząc Boga, żeby życia pasma skrócił
Albo marzone szczęście smak powrócił

Biedne serce uczuciem tyka żyła
Chociaż sama przed sobą je chwaliła

Kiedy ciężar zwątpienia kładł głowe na nie
Życiem spłacić musiała kochani, swe kochanie

Mossakowski miał paskudną dykcję.
Nie wiem czy ten tekst jest tak napisany czy artysta nie umiał inaczej zaśpiewać.

Życiem spłacić musiała kochanie, swe kochanie

A gdyby ktoś chciał sobie sam pośpiewać do akompaniamentu:
https://polona.pl/item/julja-giulia-melodia,OTA4NTU3OTQ/#info:metadata

Skoro kierownik zadał sobie trud i wyszukał - to wypada mi spisać całość

Nieruchoma spoczęła niby we śnie
i jak przez sen uśmiecha się boleśnie
Zjawisko to czy anioł uskrzydlony
Co białymi chce objąć mnie ramiony

Pochyliłem się drżąc do twarzy świętej
jako mroźnym podmuchem kwiat podcięty
widmo śmierci już na niej swe piętno znaczy
a ja umrzeć nie mogę z tej rozpaczy

Mawiała nieraz o sercach krwawym znoju
Pragnęła ciszy, wytchnienia i spokoju
Prosząc Boga, żeby życia pasma skrócił
Albo szczęście marzone w snach powrócił

Biedne serce uczuciem tylko żyło
Chociaż same przed sobą je taiło
Kiedy ciężar zwątpienia spadł głazem na nie
Życiem spłacić musiało [tak jest w nutach!] swe kochanie

w nutach jest "serca krwawym znoju" I