Oesu... do poprawek, a mnie uszy bolo od tego śpiewu zawodzącego...

W wędrówkach moich po dalekim świecie
nikogo ja nie znałem oprócz ciebie,
choć nieraz myśli me nie były ze mną,
a jednak byłaś ty, ach, tutaj ze mną.

Gdym ja piosnkę tę dla cię układał
(?) dopustami memi (?)
i nawet tego sam ja nie spostrzegłem,
jak myślami ja do ciebie biegłem.

Kiedy wiosna w Polsce świta (?)
ja powtarzam znów do cię:
luba, serce me cię wita,
usta do cię śmieją się.

Znów powtarzam: kocham ciebie,
ptaszki o tem nucą ci,
błękit wiosny lśni na niebie,
wszystko o miłości śni.

Tam w dolinie szemrzą wody,
pieśń o wiośnie szumi dal,
dziewczę, usta twych jagody
daj skosztować choćby raz.

I w czarowne twoje oczy
pozwól patrzeć luba mi.
Miłość szczęściem nas otoczy
póki wiosna szałem lśni.

Współczuję i dziękuję. Po spisaniu drugiej strony chciałem sobie zrobić przerwę w tej "poezji". I

Właściwie Podoszek najbardziej znany był jako Władysław Podoszek.

a ja wiem.

w II zwrotce są słowa ukradzione z mojego wiersza (trzeba było nie spać na lekcjach polskiego I . Więc ma być:

Gdym ja piosnkę tę dla cię układał
wieszczy duch ustami memi władał