Kasia i Jasio 1838

---

Tekst:

Kasia i Jasio
Pomknęli polem
...
Żywe jak ...

Jak się zaczęło
Tak jej ... (zagięło?)

O mój Jasiu, Jasiu daj mi!
Jasiu, Jasiu, Jasiu daj mi
... brzmi pieśń (?)
Zatrzymasz się

Jasiu, Jasiu, Jasiu daj mi!
Jasiuleńku (?) drogi daj mi
Zerwać kwiat ...

Lasy Kataszka (?, być może nawiązanie do kompozytora Szymona Kataszka 😄
Spotkała Jasia
On dzielny chwat
Mój cudny kwiat

Jaś prosząc bym
...

Kasiu, Kasiu, Kasiu daj mi
Kasiu, Kasiu, Kasiu daj mi
Serduszko swe
Ja błagam cię

Kasiu, Kasiu, Kasiu daj mi
Kasiuleńko droga daj mi
Daj mi serce swe

Przeszło nad szereg (?)
Złote wesele
...
Jak z Kasią swą
...
On zwolnił się, oo! (?)

Kasiu, Kasiu, Kasiu daj mi
Kasiu, Kasiu, Kasiu daj mi
Usta choć raz
Chodź, mamy czas

Kasia ... chęć (?) staruszką
Nie tak prędko, moja duszko
Nic nie goni nas

Co do Kataszka, to chyba wtedy jeszcze chodził w przykrótkich porciętach. 😉 Dzięki.

Bobasy dwa
żywe jak skra

Przeszło lat szereg

co za kretyn postawił fortepian bliżej mikrofonu (tuby?) niż śpiewaka

Może łatwiej jest postawić fortepian przy mikrofonie, niż Domosławskiego? 🙂

Tak się zajęło

Brzmi letni śpiew

Zerwać kwiat ten

Bądź żonką mi, ach

odsapnąć raz
Chodź, mamy czas

Kasia kręć staruszko

plus poprawki Andrzeja.

coś dorzucę z brakującego tekstu+moje poprawki (jak to słyszę)

w.3 dzieciaki dwa
w.10 chwilę czy dwie
w.17 w lat kilka (czyli bez ?)
w.20 jej cudny
w.22 bądź żonką mi (tak też słyszał Krzysztof)
w.35 wciąż razem są
w.36 Jaś z Kasią
w. 45 Katarzyno, hej, staruszko

więc zostaje nierozgryziony w.37 - słyszę tylko "cieszy się"