”Nowa kolęda” ”Idźcie z tym, co macie” 733

tytuł:

”Nowa kolęda” ”Idźcie z tym, co macie”

gatunek:

kolęda

muzyka:

Michał Świerzyński

słowa:

Władysław Bełza ps. Władysław Piast, Władysław Ostrowski

słowa ludowe

^{(Nowa kolęda - sł. Władysław Bełza)}

Szli do Betleem Lech, Czech i Rus
Świecił im z nieba gwiaździsty wóz

Szedł kniaź halicki, budownik miast
Czeski Borzywoj i polski Piast

I nieśli dary z krainy swej
Jak owi sławni królowie trzej

Rus, kniaź bogaty, cały swój skarb
Włożył na krzywy wielbłąda garb

Górskie kryształy, przezorny Czech
Razem z gęślami zawiązał w miech

A Piast, co kędyś nad Gopłem siadł
Zebrał miód wonny i lipy kwiat

I do Betleem szli tak we trzech
W przykładnej zgodzie Rus, Lech i Czech

A gdy ujrzeli dzieciątka żłób
Kornie do Pańskich przypadli stóp

I bili czołem o stajni próg
Kędy na sianku spoczywał Bóg

A mały Jezus przyjmował rad
Ruskich bisiorów kosztowny płat

I czeskiej gęśli czarowny śpiew
I polskiej lipy pachnący krzew

A patrząc na nich jakby przez łzę
Zdawał się mówić: „Miłujcie się!”

Od żłóbka Pana, znowu we trzech
Wracali do domu Rus, Lech i Czech

I wciąż w wieczornej słyszeli mgle
Ów głos proroczy: „Miłujcie się!”

Lecz gdy już przyszli do swoich ziem
Nagłym ich zawiść owiała tchem

Czart wśród nich rzucił niezgody kość
By nie dać ziarnu miłości wzrość

I tak już sporo upływa lat
Jak brata nie chce poznawać brat

Jak nie chcą pomnić tych jasnych dni
Kiedy to razem dłoń w dłoni szli

Jak to z nich każdy w potęgę rósł
Gdy żyli w zgodzie Lech, Czech i Rus

Lecz może nowy błyśnie im świt
Aby się sprawdził odwieczny myt

Może ta „gwiazdka” co z niebios bram
Błyska nadzieją i im, i nam

Przypomni braciom prastary ślub
I u Chrystusa złączy ich stóp

^{(Idźcie z tym, co macie - trad?)}

Idźcie z tem, co macie, gdzie Dziecię złożone
W pieluszki powite, w żłobie położone

Oddajcie Mu pokłon, oddajcie Mu Boski

On osłodzi wasze troski, On osłodzi troski

Więc chodźmy na palcach ostrożnie, cichutko

Bowiem śpi Dziecina z uśmiechem słodziutko

Śnią Mu się niebiosy, wiec rączkę podnosi

I pokój swemu ludowi w Imię Boże głosi

Więc ze łzami w oczach z tą prośbą idziemy

Do Ciebie Dzieciątko, bowiem o tem wiemy

Że Ty proszącemu otwierasz, o Panie

W swem małem Boskiem serduszku wieczyste mieszkanie