”Nowa kolęda” ”Idźcie z tym, co macie” 569

---

^{(Nowa kolęda - sł. Władysław Bełza)}

A patrząc na nich jakby przez łzę
Zdawał się mówić: „Miłujcie się!”

Od żłóbka Pana, znowu we trzech
Wracali do domu Rus, Lech i Czech

I wciąż w wieczornej słyszeli mgle
Ów głos proroczy: „Miłujcie się!”

Lecz gdy już przyszli do swoich ziem
Nagłym ich zawiść owiała tchem

Czart wśród nich rzucił niezgody kość
By nie dać ziarnu miłości wzrość

I tak już sporo upływa lat
Jak brata nie chce poznawać brat

Jak nie chcą pomnić tych jasnych dni
Kiedy to razem dłoń w dłoni szli

Jak to z nich każdy w potęgę rósł
Gdy żyli w zgodzie Lech, Czech i Rus

Lecz może nowy błyśnie im świt
Aby się sprawdził odwieczny myt

Może ta „gwiazdka” co z niebios bram
Błyska nadzieją i im, i nam

Przypomni braciom prastary ślub
I u Chrystusa złączy ich stóp

^{(Idźcie z tym, co macie - trad?)}