Sprawa o alimenty 857

---

Kierownik pewnie wie, ale mu się wrzucić nie chce I

https://www.youtube.com/watch?v=Vy__Z-bRtlY

Nie wiedział, a jeśli Zenek wiedział, to komu się nie chciało? I

To nie mój cyrk, i nie siedzę tu 24 godziny na dobę. Wszedlem zobaczyłem pustkę, skojarzyłem, wrzuciłem. 7 minut później Kierownik pustkę zapchal.

Więc albo coś z odświeżaniem nie tenteges, albo...

A przycinek dlatego, ze kiedyś też dałem jakiegoś linka i kierownik raczył odpisać "Wiem" U

Najważniejsze, że Gwardia SM stoi na straży! I Dzięki.

Tekst jako wyraz bezgranicznego oddania dla wszechwładnego w tych stronach kierownika, w imieniu gwardii pomocniczej!

- Oskarżony, proszę wstać!
- Ja już wstałem z samego rana, Panie sędzio.
- Jak sędzia do Pana mówi, to Pan się ma podnieść na równe nogi.
- Niemożliwe, Panie sędzio!
- Dlaczego?
- Bo ja od urodzenia mam krzywe nogi.
- Proszę bez kpin. Kapelusz zdjąć!
- Nie mogę, Panie sędzio!
- Co, może też od urodzenia? Zdjąć kapelusz!
- Nie mogę!
- Co to za kpiny, to nie jest szynk! Sąd to świątynia sprawiedliwości.
- Właśnie dlatego. Nam, starozakonnym nie wolno być w świątyni bez kapelusza.
- Imię i nazwisko?
- Nieszczególne - Aron Fajtełe (?)
- Urodzony?
- Nie, nie. Znaleziony gotowy.
- Pytam się gdzie urodzony?
- Czy ja to mogę pamiętać, przecież ja byłem taki maleńtas.
- Kiedy się urodził? Wiek!
- Dziewiętnasty wiek.
- Co to znaczy?
- No urodziłem się w tysiąc osiemset dziewięćdziesiątego roku! To jeszcze był dziewiętnasty wiek.
- Zajęcie?
- Właśnie szukam. Może pan sędzia ma jakie posade dla mnie?
- Pytam się o Pański fach!
- Krawiec męski, damski i nijaki.
- Kawaler?
- Do stu dwudziestu lat.
- Wyznanie?
- Pan sędzia pęknie ze śmiechu! Rzymskokatolickie!
- No dobrze, a przedtem?
- Przedtem? Ewangelicko-habsburskie.
- No tak, ale przedtem!
- Aa, jeszcze przedtem! Wstrzymuję, Panie sędzio.
- Karany sądownie?
- Z dwa lata tego byłem skażony na grzywnę.
- Na grzywnę? Za co?
- Kąpałem się w niedozwolonym miejscu.
- A od tego czasu?
- Od tego czasu nie kąpałem się.
- Czy oskarżony przyznaje się, że uwiódł obecną tutaj Teklę Filarek? (?)
- A ona się przyznaje?
- Proszę odpowiadać na pytania!
- Jestem gentjelman, nie mogę.
- Powódka Tekla Filarek (?), proszę opowiedzieć, jak to było.
- Ano panie sędzio, ja byłam w obowiązku u państwa Kałduner na pierwszym. A on robił u krawca na drugim. Spotykalim się na schodach.
- Dobrze, a jakeście się poznali?
- Ano raz mnie poprosił, żebym mu zagrzała duszę!
- (śpiewa)
Bo ja sobie muszę
Czasem zagrzać duszę...
- Spokój, spokój... Oskarżony, co to za śpiewy?
- Nic, ja tylko potwierdzam się.
- Niech powódka mówi dalej.
- Ano, panie sędzio, od słowa do słowa i fakt stał się. A teraz jest ...
- Czy oskarżony przyznaje się, że jest ojcem?
- Przecież nie mogę być matką, Panie sędzio!
- Uu, to trzeba będzie płacić alimenty.
- Czy mnie się śni? Za co? Przepraszam, panie sędzio, ja się coś zapytam do panny Tekli.
- Proszę.
- Dobrze. Co panna Tekla była dawniej?
- Kucharką.
- Dobrze. Ile panna zarabiała miesięcznie?
- Ano czterdzieści pięć złotych pensji.
- Dobrze. A czym panna jest teraz?
- Ano mamką jezdem.
- Ano dobrze. A ile panna teraz zarabia?
- Ano 120 złotych.
- Doskonale. To widzi Pan, Panie sędzio, to jest moja zasługa, że ona teraz trzy razy tyle zarabia, no nie?
- No niby tak wygląda, słuszny argument.
- A, to kto kogo ma płacić argumenty? Ona mnie, panie sędzio!
(Pan Tom z Pogorzelską przekrzykują się)
- Proszę o spokój, proszę o spokój, to jest sąd!

Według opisu to tekst Słonimskiego.

Człowiekowi się coś na chwilę uroi, to od razu stawiają do pionu. Faktycznie, kierownik to nie dyrektor, a i tak "kierownictwo" przyznane samolubnie i bez konsultacji społecznych. spowodowane wybujałą ambicją. Degraduję się zatem do stopnia starszego strzelca. Gwardia spocznij!

W sumie można kierownika, po konsultacjach, skoro jest taka wola, awansować w uznaniu za zasługi. Na razie jednak pomińmy stopnie i nagrody, a skupmy się na pracy, bo sporo jeszcze nas zapewne czeka (przynajmniej taką mam nadzieję J ).