Szumiące drzewo 464

tytuł:

Szumiące drzewo

gatunek:

kujawiak

muzyka:

Stanisław Landau ps. Stanisław Laudan, Staś Ostrołęka, Mister Versatile, Stanley Laudan

słowa:

Stanisław Landau ps. Stanisław Laudan, Staś Ostrołęka, Mister Versatile, Stanley Laudan

Najładniejszą we wsi była
Wikta, córka Andrzejowa
i choć z wszystkich chłopców kpiła
Bartek cieśla ją miłował.

Czerstwa, gładka i rumiana,
jak jabłuszko, gdy dojrzało,
włosy miała jasno lniane
w oczy niebo błękit wlało.

A nad rzeka rosło drzewo
gałęziami zieleniało,
czasem ptaszek na nim śpiewał,
czasem wiatrem zaszumiało.

(W?) Noce cudne księżycowe,
gdy pachniało w krąg rumiankiem,
pod tym drzewem czyjeś serce
cicho łkało za kochankiem.

Lecz zdarzyło się tej nocy,
długo na tę noc czekali,
jakąś dziwną gnani mocą,
pod tym drzewem się spotkali.

”Wikta” krzyknął drżącym głosem
”Bartku” cicho wyszeptała
usta, oczy, lniane włosy
wszystko kochankowi dała.

A nad rzeką rosło drzewo
gałęziami zieleniało,
czasem ptaszek na nim śpiewał,
czasem wiatrem zaszumiało.

Późno w noce aż do ranka,
gdy pachniało w krąg rumiankiem,
pod tym drzewem czyjeś serce
cicho łkało za kochankiem.

Ciągle innej dziewki serce
tam czekało na kochanka.

19.02.2020

słowa kluczowe:

we dwoje Wikta Bartek drzewo

Przepisała Iwona.

Legenda:

inc, incipit - incipit - z braku informacji o tytule pozostaje cytat, fragment tekstu z utworu

abc (?), (abc?) - tekst poprzedzający (?) jest mało czytelny (przepisywanie ze słuchu)

abc ... def - tekst jest nieczytelny (przepisywanie ze słuchu)

abc/def - tekst przed i po znaku / występuje zamiennie

abc ^(abc) - wyraz lub zwrot wymagający opisu, komentarza

(abc) - didaskalia lub głupie komentarze kierownika

Iwona 2020-02-21 13:47

Najładniejszą we wsi była
Wikta, córka Andrzejowa
i choć z wszystkich chłopców kpiła
Bartek cieśla ją miłował.

Czerstwa, gładka i rumiana,
jak jabłuszko, gdy dojrzało,
włosy miała jasno lniane
w oczy niebo błękit wlało.

A nad rzeka rosło drzewo
gałęziami zieleniało,
czasem ptaszek na nim śpiewał,
czasem wiatrem zaszumiało.

(W?) Noce cudne księżycowe,
gdy pachniało w krąg rumiankiem,
pod tym drzewem czyjeś serce
cicho łkało za kochankiem.

Lecz zdarzyło się tej nocy,
długo na tę noc czekali,
jakąś dziwną gnani mocą,
pod tym drzewem się spotkali.

"Wikta" krzyknął drżącym głosem
"Bartku" cicho wyszeptała
usta, oczy, lniane włosy
wszystko kochankowi dała.

A nad rzeką rosło drzewo
gałęziami zieleniało,
czasem ptaszek na nim śpiewał,
czasem wiatrem zaszumiało.

Późno w noce aż do ranka,
gdy pachniało w krąg rumiankiem,
pod tym drzewem czyjeś serce
cicho łkało za kochankiem.

Ciągle innej dziewki serce
tam czekało na kochanka.

Dodaj komentarz