Spotkanie
912
tytuł:
Spotkanie
gatunek:
pieśń-boston
muzyka:
słowa:
a szept wyznania płynął z naszych drżących warg?
Wzruszenia ciężka łza zawisła u twych rzęs,
to życie miało treść i swój głęboki sens.
Słowik zanucił, gdy słońce zaszło już,
w parku panował upojny zapach róż.
Tak cicho wkoło wszędzie,
na stawie śpią łabędzie,
pieśń nam cudną zefir gra.
Jeszcze raz,
ach, choć ostatni raz
niech miłość złączy nas!
Jeszcze raz,
ach, choć ostatni raz
niech wróci Wiosny czas!
Dziś już tylko słówko jakieś, jakiś zwiędły liść
skłania nas w krainę wspomnień dawnych iść.
Jeszcze raz,
ach, ten ostatni raz
niech miłość złączy nas!
10.08.2020
Objaśnienia:
1)
wiosna
-
wiadomo, ale lato! lato jest super! Najlepsze!
słowa kluczowe:
Tekst przesłał Andrzej S.
Szukaj tytułu lub osoby
Posłuchaj sobie
akompaniuje
Orkiestra „Odeon” z katalogu na XII. 1933/ I. 1934 r.
⋯ ※ ⋯
Odeon seria O
kat: O. 236464 a.
mx: Wo. 1374
ze zbiorów:
Jerzy Adamski 0:00
0:00
Etykiety płyt
a szept wyznania płynął z naszych drżących warg?
Wzruszenia ciężka łza zawisła u twych rzęs,
to życie miało treść i swój głęboki sens.
Słowik zanucił, gdy słońce zaszło już,
w parku panował upojny zapach róż.
Tak cicho wkoło wszędzie,
na stawie śpią łabędzie,
pieśń nam cudną zefir gra.
Jeszcze raz,
ach, choć ostatni raz
niech miłość złączy nas!
Jeszcze raz,
ach, choć ostatni raz
niech wróci wiosny czas!
Dziś już tylko słówko jakieś, jakiś zwiędły liść
skłania nas w krainę wspomnień dawnych iść.
Jeszcze raz,
ach, ten ostatni raz
niech miłość złączy nas!