Jak się da, to się zrobi (?, ?) 490

---

Pewien klient w jednym z biur
był klientów wszystkich wzór,
jak kazali, zawsze był za trzy dni.
Skromnie pytał, skromnie stał,
jakąś głupią sprawę miał,
aż nareszcie woźny mu radę dał.

Jak się da, to się zrobi,
każdy sobie rzepkę skrobie,
kto dziś z pensji, proszęż pana, żyje.
Jak się da, to się zrobi,
jak ty komu, tak on tobie,
pan rozumie wszak, do czego piję?
Z modą trzeba iść, z prądem trzeba rwać,
co pomoże wciąż przed biurkiem stać?
Jak się da, to się zrobi,
mądrość tkwi w tym sposobie,
sposób trzeba znać!

Pewna pani chciała mieć
raz mieszkanie. Można chcieć,
ale łatwiej chyba dziś zmienić płeć.
Wszystkie biura znały ją,
urzędniczki z miną złą
uciekały. Jedna raz rzekła: no...

Jak się da, to się zrobi,
każdy ma dziś swoje hobby,
ja, na przykład, zbieram stuzłotówki.
Jak się da, to się zrobi,
takie dwie dziś, jak my obie
umów się z nami jak dwie (łyse wdówki?)
Społem, czołem, cześć,
każdy musi jeść
i to, proszę pani, cała treść.
Jak się da, to się zrobi,
trochę ty mnie, trochę tobie,
a jak nie, no to pal sześć!

List Gomułce Moskwa śle,
że Nowaka w rządzie chce,
że bez niego będzie im bardzo źle.
Piszą, że bolesny brak,
piszą, że widomy znak
i swój list serdeczny ten kończą tak:

Jak się da, to się zrobi,
Nowak nam, a pokój tobie,
kto bez Rosji wolność dziś posiada ?!...
Jak się da, to się zrobi,
Kościa (?) był, poszedł sobie,
dla Nowaka jaka jest posada?
Premier Józio*, bon, no to widzę on,
wtedy przyjaźń nasza aż po zgon!
Jak się da, to się zrobi,
więc coś dajcie tej osobie,
albo przyjaźń won!

* dla młodzieży - mowa o wiecznym premierze Cyrankiewiczu

Jeżeli jest już mowa o Gomułce, to nagranie pochodzi co najmniej z II połowy lat 50, albo nawet z lat 60.