Krakowiak miłosny 327

---

Siwy konik, siwy,
Zielone zaprzęgi,
Kochajcie mnie, panny,
Bo ja chłopiec tęgi!

Siwy konik, siwy,
Konopia i grzyby,
Chociaż żem nieładny,
Ale chłopiec żywy!

Siwy konik, siwy,
Malowane siodło,
A cóż mnie do Ciebie,
Zosieńko, przywiodło?

Siwy konik, siwy,
Siwy, jabłkowity,
Byłbym dawno księdzem
Gdyby nie kobiéty!

Siwy konik, siwy,
Na pośrodku grzywy,
Będę panny zwodził
Póki będę żywy!

Siwy konik, siwy,
Cały jabłkowity,
Do mojej dziewczyny
Gościeniec wybity!

Gościeniec wybity,
I utorowany,
Pojadę, pojadę
Do mojéj kochanej!

Pędzi konik, bieży,
Grzywka mu się jeży,
Niechaj żaden chłopiec
Dziewczynom nie wierzy!

Wysoki zameczek,
Jeszcze wyższa skała,
Powiedz mi, Henrysiu,
Kogoś ty kochała?

Wysoki zameczek,
Jeszcze wyższa skała,
Powiedz mi, Henrysiu,
Czy mnie będziesz chciała?

Skrzeczy sroka, skrzeczy
Na drzewie w ogrodzie,
Czekam ją na próżno -
Ona już nie przyjdzie.

Prawdę ptaszę gada,
Co na gaju siada
Nie będzie ta moja,
Co z innemi gada!