Rozstanie (Finston – Sygietyński)
539
tytuł:
Rozstanie (Finston – Sygietyński)
gatunek:
piosenka
muzyka:
oryginał z:?
1932 roku
słowa:
pochodzenie:?
Znam tę historię, wiem jak i skąd
Za wiele szczęścia dać chciałam ci
W tem właśnie tkwi mój największy błąd.
Przebaczyć chcę i przebaczyć mogę,
Ale zapomnieć ciebie nie
Zbyt mocno wdarłeś się w serce moje,
Żebym zapomnieć mogła cię
Idź zatem w swoją drogę,nie zatrzymuję cię.Dla ciebie wszystko mogę,Ale zapomnieć - nie.Przebaczyć ci, przebaczyć ci mogęZapomnieć cię, nie mogę, nie.
Wiem doskonale, za dużo łez
To cię nie wzrusza, to zwykła rzecz
Największa miłość ma też swój kres,
Tak, jak przychodzi, odchodzi precz.
27.09.2021
Objaśnienia:
1)
tem
-
tym
Przepisała Iwona.
Znam tę historię, wiem jak i skąd
Tak wiele szczęścia dać chciałam ci
W tem właśnie tkwi twój największy błąd.
Przebaczyć chcę i przebaczyć mogę,
Ale zapomnieć ciebie nie (chcę?)
Znów mocno wdarłeś się w serce moje,
Żebym zapomnieć mogła cię
Idź zatem w twoją drogę,
nie zatrzymuję cię.
Dla ciebie wszystko mogę,
Ale zapomnieć - nie.
Przebaczyć ci, przebaczyć ci mogę
Zapomnieć cię, nie mogę, nie.
Wiem doskonale, za dużo łez
To cię nie wzrusza, to zwykła rzecz
Największa miłość ma też swój kres,
Tak, jak przychodzi, odchodzi precz.
Przebaczyć chcę i przebaczyć mogę,
Ale zapomnieć ciebie nie (chcę?)
Znów mocno wdarłeś się w serce moje,
Żebym zapomnieć mogła cię
Idź zatem w twoją drogę,
nie zatrzymuję cię.
Dla ciebie wszystko mogę,
Ale zapomnieć - nie.
Przebaczyć - tak, przebaczyć ci mogę
Zapomnieć cię, nie mogę, nie.