piosenka:
Żołnierzom Wódz dał serca
242
tytuł:
Żołnierzom Wódz dał serca
gatunek:
marsz
muzyka:
słowa:
A był to dzień pamiętny
Triumfu, nie żałoby
Gdy składał Wódz swe serce
Tam, gdzie żołnierskie groby
Nie, aby pod ich strażą
Spoczywać mógł bezpiecznie
Lecz iżby ich duchami
Dowodził z grobu wiecznie
Ten, co zwycięskie armie
Ku sławie wiódł po cierni
Dotrzymał swej wierności
Tym, co mu byli wierni
Tym, co na jego rozkaz
Bezwzględny i surowy
Bez skargi, bez wahania
Dla sprawy kładli głowy
Tam, w krypcie na Wawelu
Królewskie lśnią kobierce
Tu tylko cztery sosny
Bo skromne miałeś serce
Tam króle ci druhami
A srebrna trumna łożem
Tu matka i żołnierze
Lecz tu ci lepiej może
Tam dzwony wielkie biją
Ponury ton żałosny
A tu słowiki nucą
Wesoło w cieniu sosny
I będą ci po wieki
Wdzięczności pieśń nuciły
Żeś oddał szeregowcom
Swe serce, Wodzu miły
Triumfu, nie żałoby
Gdy składał Wódz swe serce
Tam, gdzie żołnierskie groby
Nie, aby pod ich strażą
Spoczywać mógł bezpiecznie
Lecz iżby ich duchami
Dowodził z grobu wiecznie
Ten, co zwycięskie armie
Ku sławie wiódł po cierni
Dotrzymał swej wierności
Tym, co mu byli wierni
Tym, co na jego rozkaz
Bezwzględny i surowy
Bez skargi, bez wahania
Dla sprawy kładli głowy
Tam, w krypcie na Wawelu
Królewskie lśnią kobierce
Tu tylko cztery sosny
Bo skromne miałeś serce
Tam króle ci druhami
A srebrna trumna łożem
Tu matka i żołnierze
Lecz tu ci lepiej może
Tam dzwony wielkie biją
Ponury ton żałosny
A tu słowiki nucą
Wesoło w cieniu sosny
I będą ci po wieki
Wdzięczności pieśń nuciły
Żeś oddał szeregowcom
Swe serce, Wodzu miły

Legenda:
inc, incipit - incipit - z braku informacji o tytule pozostaje cytat, fragment tekstu z utworu
abc (?) - text poprzedzający (?) jest mało czytelny (przepisywanie ze słuchu)
abc ... def - text jest nieczytelny (przepisywanie ze słuchu)
abc/def - text przed i po znaku / występuje zamiennie
abc (abc) - wyraz lub zwrot wymagający opisu, komentarza
(abc) - didaskalia lub głupie komentarze kierownika
Triumfu, nie żałoby
Gdy składał mu swe serce
Tam, gdzie żołnierskie groby
Nie, aby pod ich strażą
Spoczywać mógł bezpiecznie
Lecz iżby ich duchami
Dowodził z grobu wiecznie (?)
Ten, co zwycięskie armie
Ku sławie wiódł po cierni
Dotrzymał swej wierności
Tym, co mu byli wierni
Tym, co na jego rozkaz
Bezwzględny i surowy
Bez skargi, bez wahania
Dla sprawy kładli głowy
Tam, w krypcie na Wawelu
Królewskie lśnią kobierce
... cicho cztery sosny
Bo skromne miałeś serce
Tam króle ci druhami
A srebrna trumna łożem
Tu matka i żołnierze
Lecz tu ci lepiej może
Tam dzwony wielkie biją
Ponury ton żałosny
A tu słowiki nucą
Wesoło w cieniu sosny
I będą ci po wieki
Wdzięczności pieśń nuciły
Żeś oddał szeregowcom
Swe serce, Wodzu miły
w.9 bez (?)
w.23 Tu tylko cztery sosny