Wianek mirtowy 355

tytuł:

Wianek mirtowy

gatunek:

pieśń popularna

muzyka:

???

słowa:

???

Wesoło i hucznie wesele sprawiają,

W pałacu rój gości witali

Już w oknach tańczące się pary migają

Lecz ktoś tam ukryty stał w dali.

Kareta stanęła, wysiedli oboje,

Pan młody był piękny i miły.

Blask szczęścia miał w oczach i śmiał się, jak dziecię

A u niej łzy w oczach świeciły.

Noc szału minęła, już uczta skończona

W sypialni już młodzi są sami

Lecz ktoś tam, jak trup blady

W ogrodzie kona, umiera pod (progiem?), oknami

Bo kochał nad życie, lecz los chciał inaczej

On biedny, a tamten bogaty

I wiedząc, że lubej swej już nie zobaczy

Ostatnie on posłał jej kwiaty.

A rano na schodach pałacu owego

Młodzieńca trup leżał skostniały

Z zamkniętych na wieki, zagasłych ócz jego

Łzy czyste, jak kryształ spływały.

Nazajutrz, wraz z listem, jej kwiaty podają

Jej usta te słowa czytają

„Kochałem nad życie, lecz schodzę wam z drogi

Umieram, wy żyjcie szczęśliwi”.

31.01.2023

Objaśnienia:

1) ócz

oczu

słowa kluczowe:

mirtowy wianek

Przepisała Iwona.

Legenda:

inc, incipit - incipit - z braku informacji o tytule pozostaje cytat, fragment tekstu z utworu

abc (?), (abc?) - tekst poprzedzający (?) jest mało czytelny (przepisywanie ze słuchu)

abc ... def - tekst jest nieczytelny (przepisywanie ze słuchu)

abc/def - tekst przed i po znaku / występuje zamiennie

abc ^(abc) - wyraz lub zwrot wymagający opisu, komentarza

(abc) - didaskalia lub głupie komentarze kierownika

Amol 2023-02-02 00:15

Nagrane w Nowym Jorku, ósmego marca 1928 roku. Nic więcej nie wiem :-( Pozdrawiam ciepło Kierownika i wszystkich z tej fantastycznej strony!

kierownik 2023-02-04 00:07

Podziękowania od kierownika z wzajemnością! 😉

Iwona 2023-02-09 11:21

Wesoło i hucznie wesele sprawiają,
W pałacu rój gości (….?)
Już w oknach tańczące się (fary?) migają
Lecz ktoś tam ukryty stał w dali.

Kareta stanęła, wysiedli oboje,
Pan młody był piękny i miły.
Blask szczęścia miał w oczach i śmiał się, jak dziecię
A u niej łzy w oczach świeciły.

Noc szału minęła, już uczta skończona
W sypialni już młodzi są sami
Lecz ktoś tam, jak trup blady
W ogrodzie kona, umiera pod (progiem?), oknami

Bo kochał nad życie, lecz los chciał inaczej
On biedny, a tamten bogaty
I wiedząc, że lubej swej już nie zobaczy
Ostatnie on posłał jej kwiaty.

A rano na schodach pałacu owego
Młodzieńca trup leżał skostniały
Z zamkniętych na wieki, zagasłych ócz jego
Łzy czyste, jak kryształ spływały.

Nazajutrz, wraz z listem, jej kwiaty podają
Jej usta te słowa czytają
„Kochałem nad życie, lecz schodzę wam z drogi
Umieram, wy żyjcie szczęśliwi”.

Malgorzata 2023-02-09 19:25

Wesoło i hucznie wesele sprawiają,
W pałacu rój gości witali
Już w oknach tańczące się pary migają

Dodaj komentarz