Aria Kazimierza (akt III)
71
tytuł:
Aria Kazimierza (akt III)
inc. ”Rodzinna wioska już się uśmiecha”, opera „Hrabina”, akt III, № 19
gatunek:
aria
muzyka:
oryginał z:?
1860 roku
słowa:
pochodzenie:?
Rodzinna wioska już się uśmiecha…
Po latach tylu matkę obaczę…
Boże! już teraz płaczę,
Chociaż to obca, sąsiedzka strzecha.
Matka boleje w ciężkiej żałobie;
Nagle, żem zginął, wieść tutaj krąży...
Zacny Chorąży!
Jakby swej córki, strzegł jej w chorobie.
A w tych samotnych chwilach goryczy,
Kiedy łza każda bólu dotknięciem,
Pocieszał matkę anioł dziewiczy —
Bronia, co ślicznem znałem dziewczęciem...
O! zacni ludzie ! Kiedy niedola,
Wy ją koili szczerzej niż krewni!
O, moje lasy, o, moje pola!
Gdy do was wracam, coraz mi rzewniej!
Chorąży pewnie poszedł na łowy...
Tenże sam dworek nic się nie zmienił,
W ogrodzie tylko szpaler grabowy
Liśćmi się bardziej ocienił...
O! w tern ustroniu po wojny wrzawie,
Po tylu stolic marnym pozorze
Z Chorążym chwilkę dumać na ławie...
Podumać sobie w szumiącym borze,
Patrzeć na gwiazdę w jasnym potoku,
Na piękną duszę w dziewicy oku!
Nieraz pośród zgiełku bitwy,
Gdy po strzale pada strzał,
Jakiś cichy głos modlitwy,
Jęk niewieści przy mnie brzmiał...
Jakby mi z rodzinnych stron
Po powietrzu spływał on!
Lub, gdy ognie zapalone,
Przy biwaku wszyscy w śnie,
Jakieś lice zasmucone
Mknęło przy mnie w marzeń mgle.
Cudnych oczu nieba dwa
Zachmurzała rzewna łza!
O! to matki jęk słyszałem,
Lecz i inny dźwięczał z nim...
I z tern tęsknem licem białem,
Z wielkich oczu blaskiem tym
Łączył, zlewał wspomnień mrok
Jeszcze inną twarz i wzrok.
Nie tej próżnej zalotnicy,
Co mi nie tkwi w sercu nic,
Ale był to tej dziewicy
Dźwięczny głos i urok lic.
Wszystkie tętna w sercu drżą,
Takbym pragnął ujrzeć ją!
19.10.2025
Szukaj tytułu lub osoby
Wykonawcy:
Wykonawcy:
Posłuchaj sobie
Etykiety płyt
https://polona2.pl/item/hrabina-opera-w-trzech-aktach,OTA2MDU0OTI/271/#info:metadata
i libretto:
https://polona.pl/item-view/23d44a58-efb4-4c21-bdef-c5f4900f3fa6?page=79