Pierrot i Colombina : serenada

piosenka: Pierrot i Colombina 1078

tytuł:

Pierrot i Colombina

Notturno d’amore

gatunek:

serenada

muzyka:

Riccardo Drigo Riccardo Eugenio Drigo

oryginał z:^?

1900 roku

słowa:

Andrzej Włast Gustaw Baumritter
ps. Willy, Will, Willi, H. Mlet, p. Olak

pochodzenie:^?

balet ”Miliony Arlekina”

Na balu szedł wskoczny tan

Z Colombiną Pierrot biały

Par lśniący falował łan

Skraje sukien furkotały

Pierrot wpatrzony w swą miłą

Tańczył, a serce tak mu biło

Uczuć swych oplótł ją siłą

I na miłości znak

Cichutko szeptał tak

O, Colombino
Daj ócz swych blask
Niech na mnie spłyną
Zdroje twych łask

Drżę i chłonę
Kras twoich czar
Nie pozwól, bym
Z tęsknoty zmarł

O, Colombino
Daj ust swych pąk
Niech mnie owiną
Lilie twych rąk

W płaszcz uczuć zwiewnych
Swe serce stój
Jam twój, jam jest
Na wieki twój

I oto zdobył w tę noc

Colombinę Pierrot biały

Wziął cudną w ramion swych moc

Żądne usta się spotkały

Lecz już nazajutrz, o świcie

Słyszał on, jak śmiała się skrycie

Gdy jej Arlekin w zachwycie

Na swej miłości znak

Z uśmiechem nucił tak

O, Colombino
Daj ócz swych blask
Niech na mnie spłyną
Zdroje twych łask

Drżę i chłonę
Kras twoich czar
Nie pozwól, bym
Z tęsknoty zmarł

O, Colombino
Daj ust swych pąk
Niech mnie owiną
Lilie twych rąk

W płaszcz uczuć zwiewnych
Swe serce stój
Jam twój, jam jest
Na wieki twój

A kiedy zmrok zapadł już

Poszedł Pierrot do swej miłej

I w serce wbił ostry nóż

Białe szaty się krwawiły

Potem ostatkiem sił, w męce

Chwycił gitarę w drżące ręce

I w swej ostatniej piosence

Przedśmiertny czyniąc znak

Kochance nucił tak

O, Colombino
Los ze mnie drwi
Spójrz, oto płyną
Krople mej krwi

Niech mnie otuli
Pieszczot twych czar
A potem znów
Bym cicho zmarł

O, Colombino
Daj ust twych pąk
Niech mnie owiną
Lilie twych rąk

Choć jeno cierpień
Dałaś mi znój
Jam twój, jam jest
Na wieki twój