Tryumfy Króla Niebieskiego
Zstąpiły z nieba wysokiego
Pobudziły pasterzów
Dobytku swego stróżów
Śpiewaniem, śpiewaniem, śpiewaniem

Chwała bądź Bogu w wysokości
A ludziom pokój na nizkości
Narodził się Zbawiciel
Dusz ludzkich Odkupiciel
Na ziemi, na ziemi

Zrodziła Maryja dziewica
Wiecznego Boga bez rodzica

By nas piekła pozbawił
A w niebieskich postawił
Pałacach, pałacach

Pasterze w podziwieniu stają
Tryumfu przyczynę badają
Co się nowego dzieje
Że tak światłość jaśnieje
Nie wiedząc, nie wiedząc

Że to Bóg, gdy się dowiedzieli
Swej trzody w polu odbieżeli
Spiesząc na powitanie
Do Betleemskiej stajnie
Dzieciątka, dzieciątka

Niebieskiem światłem oświeceni
Pokornie przed nim uniżeni
Bogiem go być prawdziwym
Sercem z afektem żywym
Wyznają, wyznają

I które mieli z sobą dary
Dzieciątku dają za ofiary
Przyjmij o narodzony
Nas i dar przyniesiony
Z ochotą, z ochotą

A potem Maryi cześć dają
Za matkę Boską ją przyznają
I z ojcem domniemanym
Józefem mianowanym,
Serdecznie, serdecznie