O, Izabello! 1179

---

Od dawna mnie już prześladuje pech
Że gdy pokocha, to od razu trzech
Torrero piękny, chociaż głupi jest jak but
Poeta śpiewa o mnie, dając rozkosz złud

A trzeci jej kochanek, trzeci ...
Tak mądry, że po prostu bierze strach
Więc kogo wybrać, nie wie sama
Nie wie komu z nich
Dać ... z nas (?), gdy śpiewają tak

Ref.
O, Izabello dla ciebie serce płonie
O, Izabello już cierpieć siły brak
O, Izabello świat w oczach twoich chłonie
Twe lica płoną jak szkarłatny, polny mak

O, Izabello, czy kamień masz w swym łonie
Dlaczego milczysz, odpowiedz tylko "Tak!"
O, Izabello, za twój uśmiech byłbym rad
Do stóp twych złożyć cały świat

w.4 poeta śpiewa ody
w.5 , trzeci gach
w.9 słyszę "dać luby znak".

Znowu Bartłomiej mnie ubiegł! Ale z przyjemnością uzupełniam tekst. Choć na odległość, ale dobrze się uzupełniamy.

Ja za to podziwiam Pani słuch, mi często uszy krwawią słuchając po raz "enty" jakiejś frazy śpiewanej przez choćby pana Tadka, a Pani niestrudzenie stoi na posterunku 😉

Ech, nawet nie można sobie spokojnie pochorować, bo brygada IB narzuca tempo .). Panie Bartłomieju niech się Pan nie załamuje - bo poprawiać po kimś jest zdecydowanie łatwiej niż dokonać tego pierwszego spisania. "Najtrudniejszy pierwszy krok" jak śpiewano w piosence, której kierownik tu nie wrzuci (choć młodsze utwory, np. o pewnym mieście - tu są). Zobaczy to Pan, gdy Pan będzie poprawiać np. po pani Iwonie, po mnie, albo - nie daj Bóg - po kierowniku.

A ponieważ wezwał mnie Pan gdzieś przed tablicę - wyjaśniam , że chciałem Panu Maciejowi pomóc, jednak on chyba tego nie chce, przynajmniej na razie - tak wynika z wymiany maili. Może to moja wina (artyści są z reguły przewrażliwieni, a ja jestem prosty chłop i walę zawsze prosto z mostu, na dodatek czasem z konta alternatywnego, co u wielbicieli teorii spiskowych może budzić podejrzenia 😉 , Nie wiem. Ponieważ jednak nigdy nie wpycham się na siłę tam gdzie mnie nie chcą - korespondencja na ten temat ustała

Ktoś kiedyś pisał, że te utwory i tak czekały na dostanie się w te szacowne progi kilka dekad, także nie chodzi tu tyle o tempo spisywania, czy ogólnego "zajmowania się" tymi utworami, a o same chęci, iście szlachetną inicjatywę (chociaż jeżeli mamy do czynienia z "żywą materią", czyli np. z płytami (to tak a propos p. Macieja), to faktycznie lepiej się spieszyć, ale w przypadku pliku audio można wrzucić na luz, w końcu elektronika wydaje się być trwalsza od szelaku (chociaż być może to pozory 😄
Co do ostatniego "gorącego tematu", to oczywiście nic na siłę, ale orientując się ile, zapewne unikalnych, płyt ma Pan Maciej w swoich zbiorach, to żal byłoby pozwolić, aby te utwory się w niniejszej "bibliotece dawnej piosenki" nie znalazły. Sęk tkwi tylko w sposobie ich archiwizacji, do którego Pan Maciej nie może się przekonać, zupełnie nie mam pojęcia dlaczego, w końcu możliwości do jego realizacji (a na pewno także chęci, w końcu to pieśniarz lubujący się w starych romansach) by miał. Wobec tego dobrze by było, aby ktoś obeznany w temacie Panu pomógł (na pewno nie ja, sam jestem raczej na bakier z tajnikami dawnej fonografii, nie mówiąc już o zajmowaniu się nagraniami z prezentowanej tutaj epoki (tzn. sprzed lat 60.)), rzecz jasna nie natrętnie, a z życzliwością, z poczuciem pewnej hm... - być może zabrzmi to dość górnolotnie - misji.
To oczywiście nie żadne hasło, tylko luźny pomysł, może ktoś podchwyci 🙂

Dać dumy znak