Aria Mimi 1137

tytuł:

Aria Mimi

akt I opery ”Cyganeria”

gatunek:

aria

muzyka:

Giacomo Puccini Giacomo Antonio Domenico Michele Secondo Maria Puccini

oryginał z:^?

1896 roku

słowa:

???

pochodzenie:^?

opera ”Cyganeria (Puccini)” (La Bohème 1896 r.) (La Bohème)

Tak, mnie wszyscy zwą Mimi,

Lecz me imię jest Łucja.

Historia moja krótka:

Haftuję czasem u siebie lub po domach.

Cicha i wesoła,

Najchętniej lilje haftuję i róże,

Bo wtedy sobie wróżę,

Wtedy śni mi się Wiosna,

Mego kwitnienia myśl!

Pogodna Wiosna!

I żyje to w marzeniach, słodkiej złudzie,

Co ją poezją nazywają ludzie.

Rozumiemy?

Mnie wszyscy zwą Mimi -

- Czemu tak? Nie wiem.

Sama gotuję, sama gospodarzę,

Gdy na mszę iść nie mogę,

To w domu modlę się.

Żyję sama, samiutka,

Moja izdebka tam bielutka,

Patrzę na zachód i w niebo.

Lecz, kiedy śnieg topnieje,

Świat traci swoją ziemię

Na mnie pada pierwszy słońca ...

...

Ten uścisk słońca jest moim.

Zakwita w okienku mem róża

I listeczki rozwija!

Tak pełna woni

Purpurą płonie! (?)

Lecz kwiat niestety mój,

Lecz kwiat z mej dłoni

Niestety nie ma woni.

Więcej już nie mam nic do powiedzenia,

Proszę wybaczyć, żem tu przyszła

I mówiła aż do znudzenia.

24.10.2019

Objaśnienia:

1) wiosna

wiadomo, ale lato! lato jest super! Najlepsze!

Przepisała Bunia.

Legenda:

inc, incipit - incipit - z braku informacji o tytule pozostaje cytat, fragment tekstu z utworu

abc (?), (abc?) - tekst poprzedzający (?) jest mało czytelny (przepisywanie ze słuchu)

abc ... def - tekst jest nieczytelny (przepisywanie ze słuchu)

abc/def - tekst przed i po znaku / występuje zamiennie

abc ^(abc) - wyraz lub zwrot wymagający opisu, komentarza

(abc) - didaskalia lub głupie komentarze kierownika

Bunia 2023-10-01 15:01

Tak, mnie wszyscy zwą Mimi,
Lecz me imię jest Łucja.
Historia moja krótka:
Haftuję czasem u siebie lub po domach.
Cicha i wesoła,
Najchętniej lilje haftuję i róże,
Bo wtedy sobie wróżę, wtedy śni mi się wiosna, mego kwitnienia myśl!
Pogodna wiosna!
I żyje to w marzeniach, słodkiej złudzie,
Co ją poezją nazywają ludzie.

Rozumiemy?

Mnie wszyscy zwą Mimi -
- Czemu tak? Nie wiem.
Sama gotuję, sama gospodarzę,
Gdy na mszę iść nie mogę,
To w domu modlę się.
Żyję sama, samiutka,
W mojej izdebce tak bielutkiej,
Patrzę na zachód i w niebo.

Lecz, kiedy śnieg topnieje,
Świat traci swoją ziemię
Na mnie pada pierwszy słońca ...
...
Ten uścisk słońca jest moim.

Zakwita w okienku mem róża
I listeczki rozwija!
Tak pełna woni
Purpurą płonie! (?)
Lecz kwiat niestety mój,
Lecz kwiat z mej dłoni
Niestety nie ma woni.

Więcej już nie mam nic do powiedzenia,
Proszę wybaczyć, żem tu przyszła
I mówiła aż do znudzenia.

Wspomagałam się nutami i librettami: https://polona.pl/item-view/8dc9d3f2-01a4-4e41-99fa-01e78a7c1eb7?page=1, https://polona.pl/item-view/370af006-af2d-4047-b829-814619299ef1?page=42, lecz występują drobne rozbieżności między słowami w nutach a nagranymi przez p. Polińską-Lewicką (tak, jak na II stronie płyty).

Dodaj komentarz