Bartek na weselu : scena ludowa

piosenka: Bartek na weselu 299

tytuł:

Bartek na weselu

gatunek:

scena ludowa

muzyka:

???

słowa:

???

info:

audycja przeznaczona jest dla odbiorców dorosłych i przed spowiedzią!

Brawo, brawo...

- Czekajcie, czekajcie, czekajcie! Tutaj teraz będzie starosta przemowioł! Starosta!

- Prosimy, prosimy, prosimy.

- Kochani państwo młodzi, no i goście weselni. Mnie jako staroście, wypadołoby tutaj pore słόw powiedzieć. Wy sami o tym dobrze wicie, że w storym kraju bida. Bidusia. A tu, jak się ino kase garde przejedzie, to już chlebuś do chelbusia z masełkiem, nie jałowy i nie przy gołym stole. Bo to wicie w starym kraju bida, bidusia.

- Ty, łon teraz będzie o tej bidusi opowiadał dwie godziny. Mόw o czym innym.

- Orajt, eche. Jak jo, widzi mi się skończyłem pięć rokόw, tom pas gęsi. Pasłem rok, pasłem dwa, pasłem trzy...

- Pasłeś cztyry.

- A, właśnie, że nie. Jakiem mioł osiem rokόw, tom pasł świnie. Pasłem rok, pasłem dwa, pasłem trzy. A jakiem miał osiem rokόw...

- Nie miołeś ośiem rokόw, ino miołeś jedynoście.

- Jak to jedynoście?

- A no porachuj se.

- Say, czyś ty pasła świnie, czym jo pas.

- Tyś pasł, tyś pasł i tego ci nikt nie odbiro. Ale tu się nie o to rozchodzi co kto komu pas, bo to nie jest w storym kraju, a ino tu w ha, w Hameryce, na weselu. Lepiej zaśpiwaj coś.

- No ale przecie mόwiłaś, że mo być gotka weselna.

- Ale nie o gęsiach i o świniach.

- Oo, już wiem o co Ci chodzi. Trzeba gości czym si zabawić i młodym doć otuchy. Otόż to tak było. Ale, ale najpierw musze wam wytłumaczyć czym są cepy.

- Ten znowu będzie o cepach.

- Well, ale muszę ludziom wytłumaczyć czym są cepy, bo to nie wszyscy wiedzą co to jest. See, cepy to są starokrajskie tulsa do młucenia zboża. Jak się skończy w jesieni młucić zboże, to się zarzuco cepy na bonto.

- I co to tam kogo cepy obchodzą.

- I, i, i uno słuchoj i nie przerywej mi. Roz toki starszy gospodarz poszed se z dzieciokiem na plebanijo, żeby go wciągnąć w metrykę. A że to już był starszy gospodarz tak jegomość akurat nie wiedzieli, czy to był łojciec tego dziecioko, czy łojciec chrzesny. Więc się go pyta. “A, a czyjś to dzieciok?”

“To mόj prosze jegomości.”

“A ileż wy dzieci mocie w domu?”

“Ano będzie dwonoście.”

“Czy z tym, czy bez tego?”

“Ooo nie z tym będzie akuratnie trzynoście.”

“I wy się nie wstydzicie z tokim mołym dzieciokiem przychodzić do chrztu? Pamiętajcie se, że jak będzie jeszcze jedno to wam nie ochrzcę. Już taki stary powinniście roz te cepy na bonto zwiesić”.

Ano gospodarz pocałował księdza w rękę i wraca do domu, a tu jego kobita pieluchy pierze. Do niej mόwi, “Wiesz statro, co jegomość powiedziali? Że jak będzie jeszcze jedno, to nam nie ochrzci. A jakiem odchodził, to mi powiedział żem już taki stary jest, żem powinien roz te cepy na bonto zawiesić.”

“Tak jegomość powiedzieli? Dobrze.”

Uciro se ręce fartuchem, zarzuco chustkę na siebie i leci na plebanije i mόwi tak ode drzwi. “Jo ino jegomościowi tyle powiem, że jak mόj chłop cepy na bonto zarzuci to ja chaw otwiram stodołe na oścież i niech młuci kto chce.”

- He he he, he he he.