Gdy mąż wyjeżdża... 315

---

Osoby:
Mąż (Henryk Wróblewski)
Żona (Maria Bańkowska)
Żyd-lichwiarz (w skrócie Żyd) (Adam Tartakowicz)
Kominiarz (Henryk Wróblewski)
Kochanek III (Adam Tartakowicz)

MĄŻ: Bądź zdrowa! Wyjeżdżam na kilka dni, pa!
ŻONA: Ciągle to samo! Niedołęga! Ciągle mnie zostawia samą! Muszę go za wszelką cenę zdradzić, i to z pierwszym-lepszym mężczyzną, który się nawinie! Mój kochanek będzie piękny, z greckim nosem a'la Rudolf Valentino!
(pukanie do drzwi)
Idzie! Entrez!
ŻYD: Dzień dobry się z panią!
ŻONA: (do siebie, w myślach) Och! Jaki ohydny! Ale powiedziałam "pierwszy-lepszy"!
(do Żyda, przerywając mu) W czem mogę służyć?
ŻYD: Czy tu mieszka pan Rogalski?
ŻONA: Tu mieszka, ale go nie ma w domu. Ja go mogę zastąpić.
ŻYD: Te mi się nie widzi. Tu chodzi o sprawę delikatnego gatunku.
ŻONA: Delikatne sprawy to moja specjalność.
ŻYD: Niczewo!(?) Pani mąż to cwaniak, nie oddaje długów. Pani mąż to jak mój chory żołądek - wszystko przyjmuje, a nic nie oddaje. No, mogę iść.
ŻONA: Ależ proszę pana, pan taki zmęczony, niech pan spocznie.
ŻYD: (do siebie, w myślach(?)) Trajluje, żeby oddać weksle męża darmo. Ale ja nie taki głupi. ...tele, trzymaj się!
(do Żony) No nie mogę.
ŻONA: Proszę, niech pan siada.
ŻYD: Dziękujé, już siedziałem trzy miesiące. Ale pani tak grzecznie prosi...
ŻONA: Pan jest taki sympatyczny, ja bym dla pana na wszystko się zgodziła, nawet - zdradzić męża!
ŻYD: Dziękuję, szóste piętro - trochę za wysoko.
ŻONA: Trudno panu się oprzeć! Pan jest taki ładny!
ŻYD: Owszem, nawet mówią, że podobny do aktora na "R".
ŻONA: Rudolf Valentino.
ŻYD: Od razu ruda watolina, rym cym cym!
ŻONA: Pan ma taki grecki, piękny nos.
ŻYD: Grecki? A mówili, że rzymsko-izraelicki...
ŻONA: Czy pan ma żonę?
ŻYD: Owszem, ale nie wiem, za czyje grzechy...
ŻONA: A ma pan dzieci?
ŻYD: Bez rogów dwanaścioro, trzynaste z rogiem.
ŻONA: A czy nie zechciałby pan zdradzić swojej żony?
ŻYD: To zależy.
ŻONA: Od czego?
ŻYD: Ile by się na tym dało zarobić.
ŻONA: A samo "dziękuję" od pańskiej bogdanki nie wystarczy?
ŻYD: Za "dziękujé" to się chleba nie kupujé.
ŻONA: No, niech pan się przysunie...
ŻYD: Niech się pani do mnie nie zbliża! Nam, Żydom, nie wolno jeść trefnego!
ŻONA: (do siebie, w myślach) Bałwan!
ŻYD: (do siebie, w myślach) Oj, mam pomysła! Ja jej wyswatam z kochankiem i na tym zarobię faktorne!
(do Żony) Żegnam panią!
ŻONA: Do widzenia!
(Żyd wychodzi)
Nie udało się. Będę musiała zostać w celibacie.
(pukanie do drzwi)
Idzie drugi! Proszę!
KOMINIARZ: Uszanowanie mademoiselle składam(?)!
ŻONA: (do siebie, w myślach) Och! Brudny to on jest, ale silny!
(do Kominiarza) Czego sobie życzycie?
KOMINIARZ: Przyszedłem do paniusi dolny luft przetkać.
ŻONA: U mnie - dolny luft przetkać? Proszę, niech pan czyści.
KOMINIARZ: To najpierw przeczyszczę w kuchni, a potem...
ŻONA: (wchodząc w słowo) Nie trzeba w kuchni; tu możecie - Pan taki silny...
KOMINIARZ: (do siebie, w myślach) Trajluje, żeby lufty za darmo przetkać.
ŻONA: ...a czy nie moglibyście się wziąć za co innego? Ja pragnę, płonę!
KOMINIARZ: No, to zawołam majstra na górę.
ŻONA: Idiota!
KOMINIARZ: Idiota? Majster powiedział: Franek, gibaj na górę, przeczyść lufty, a jak się trafi jakaś inna partanina, to zawołaj mnie!
ŻONA: Możecie iść - dzisiaj luftów czyścić się nie będzie! Jutro!
KOMINIARZ: Jutro? To od razu zawołam majstra, niech partaninę obrabia!
(Kominiarz wychodzi)
ŻONA: No i wszystko na nic!
(pukanie do drzwi)
Trzeci amator. Proszę!
KOCHANEK III: Uszanowanie.
ŻONA: Och! Co pan robi!?
KOCHANEK III: Rozbieram się.
ŻONA: Jak to!?
KOCHANEK III: No, słyszałem, że pani chce zdradzić męża.
ŻONA: Kto to powiedział!?
KOCHANEK III: Na dole stoi starozakonny i sprzedaje bilety do pani.