Żołnierz kocha karabin 407

---

Zbyt szybko odtwarzana płyta w mp3

Coś tam można usłyszeć:

(...)
Czyści wtedy swój karabin i piosenką czas swój skraca

A jak które (?) go ... i szmateczką ... (reperuje?)
Bo nad wszystko na tym świecie
On karabin swój miłuje

Żołnierz kocha karabin jak dziewczynę
Gdy ma go w ręku ma najszczęśliwszą minę

Bo za karabin życie da
bo to jest wszystko co on ma
Więc go miłuje i czyści z całych sił

Żołnierz kocha karabin jak dziewczynę
Gdy go ociera ma zawsze czułą minę
To jego narzeczona jest, kobieta i ogromna jest
I będzie walczył, i będzie wroga swego bił

A gdy klub już ukończony
I karabin wyczyszczony
Żołnierz czule go pociera
I ogląda z każdej strony

By się błyszczał tak jak lustro
Jasno świecił tak jak słońce
I wychodzi z Polskich Armii
Idzie aż na świata końce

Żołnierz kocha karabin jak dziewczynę
Gdy ma go w ręku ma najszczęśliwszą minę

Bo za karabin życie da
bo to jest wszystko co on ma
Więc go miłuje i czyści z całych sił

Żołnierz kocha karabin jak dziewczynę
Gdy go ociera ma zawsze czułą minę
To jego narzeczona jest, kobieta i ogromna jest
I będzie walczył, i będzie wroga swego bił

-----
(Moje uszy krwawią...)

Jak na razie, to jedyny ślad utworu drukiem:
https://polona2.pl/item/straz-nad-wisla-pomorskie-czasopismo-ilustrowane-r-9-nr-1-15-stycznia-1939,MTIyMzc4MTg4/8/#info:metadata

18. ogromna -> obrona

23. go pociera -> nań poziera

28. I by chwałę Polskiej Armii
29. Ponieść aż na świata końce

34. Bo -> On
36. go miłuje -> pielęgnuje go
39. (to samo co przy 23.)

1. Kiedy(?) żołnierz wraca
Nieskończona jego praca

Jak poprawki, to poprawki:

w.16 Więc pielęgnuje go
w.19 i 41 Gdy nań spoziera
w.25 nań spoziera
w.26 Żeby błyszczał