Księżniczka i graf 229

tytuł:

Księżniczka i graf

gatunek:

kuplety ze śmiechem

muzyka:

K? Walentinow

słowa:

Wincenty Rapacki (syn)

pochodzenie:^?

operetka ”Noc miłości”

Wielka skała dumnie stała, na niej zamek aż do chmur;

Księżna piękna w nim mieszkała, przy niej panie , wojsko, dwór.

Księżna dziwny zwyczaj miała, że się tylko ciągle śmiała.

Bywał u niej hrabia stale, kochał księżnę, bo miał gust;

Raz w miłosnym był zapale i dotknął jej cudnych ust.

Księżna buzię nadstawiała i ze śmiechu aż pękała.

Poszli sobie raz do lasu i zbłądzili w nocny czas;

Hrabia dla zabicia czasu ściskał księżnę raz po raz.

Już zimowa przeszła pora, już wiosenna płynie mgła;

Hrabia zniknął, jak kamfora, a księżniczka synka ma;

Rozjaśniona szczęściem minka i wciąż śmieje się do synka.

09.07.2022

Legenda:

inc, incipit - incipit - z braku informacji o tytule pozostaje cytat, fragment tekstu z utworu

abc (?), (abc?) - tekst poprzedzający (?) jest mało czytelny (przepisywanie ze słuchu)

abc ... def - tekst jest nieczytelny (przepisywanie ze słuchu)

abc/def - tekst przed i po znaku / występuje zamiennie

abc ^(abc) - wyraz lub zwrot wymagający opisu, komentarza

(abc) - didaskalia lub głupie komentarze kierownika

Iwona 2022-07-11 17:59

Pozwalam sobie nanieść poprawki do tekstu, zgodnie z tym, co jest nagrane na płycie:
w.2 Księżna mała
w.6 I w miłosnym raz zapale i dotknął jej wiśniowych ust.
w.7 wciąż pękała.
w.11 Księżna buzię nadstawiała i ze śmiechu wciąż pękała. (tego całego wersu brakuje w tekście)

Dodaj komentarz