Syrena
195
Śród nadbrzeżnych kamienic i chat
Pewnej nocy jesiennej i mgławej
Rybak Wisłą wypłyną w świat
Wtem omamił go dźwięk kantyleny
Pełnej czarodziejskich nut
To zwodnicza piosenka Syreny
Tak wołała z głębi wód:
Spójrz w me oczy seledynowePółprzymknięte w dziwnym śnieI usta całuj koraloweBiałą pierś na złotym dnieMam ciało gładkie i pachnące rzekąW świat cię zabiorę hen dalekoSpójrz w me oczy seledynowePokochaj mnie!
Młody rybak oniemiał z zachwytu
W chłodnej fali zanurzył się toń
I w ramionach Syreny do świtu
Ukołysał zmęczoną skroń
Lecz szukano go odtąd daremno
Nie wypłynął nigdy z fal
Tylko Wisła czasami w noc ciemną
Pieśń Syreny niosła w dal:
Przeszły lata… Dziś często kobieta
Jest Syreną, co miłość swą gra
I niejeden marzyciel poeta
Ginie, blasku nie widząc dnia
Wierzy oczom zwodniczym i chłodnym
Które nęcą go i drwią
Choć jest tylko kochankiem przygodnym
W pieśń Syreny wierzy złą:
(refren pani Brzezińskiej - od Iwony)Spójrz w me oczy seledynowePółprzymknięte w dziwnym śnieI usta całuj koraloweJestem tu, na złotym dnieMam serce wierne i tętniące rzekąW świat cię zabiorę hen dalekoSpójrz w me oczy seledynowePokochaj mnie!
26.07.2024
Objaśnienia:
1)
kantylena
-
(wł. cantabile – śpiewnie) typ melodyki w dziele muzycznym charakteryzujący się śpiewnym, lirycznym przebiegiem melodii (Wiki)
Szukaj tytułu lub osoby
w.13 I usta całuj
w.17 W świat cię zabiorę
poza tym śpiewa inaczej w.14-15
Jestem tu, na złotym dnie.
Mam serce wierne i tętniące rzeką