Linguaphone - kurs polski lekcja 30 130

---

Radjo jest jednym z najwspanialszych wynalazków dwudziestego wieku. Przestrzeni już niema. Siedzi się wygodnie w domu i słyszy się muzykę, odczyty, przemówienia na odległość setek i tysięcy kilometrów.

Słucham radja co wieczór. Zacząłem, jak każdy mniej więcej amator, od zwyczajnego detektora , słuchawek i zewnętrznej anteny na dachu , a dzisiaj jestem szczęśliwym posiadaczem dużego czterolampowca z anteną ramową i głośnikiem . Wyniki mam nadzwyczajne. Z łatwością wyłączam stację miejscową i umiem nastawić na prawie wszystkie stacje w Europie. Przyznaję się, że nie nie rozumiem strony technicznej całej sprawy. Mój przyjaciel Krassowski mówi bardzo mądrze o długich i krótkich falach, baterjach, kondensatorach , oscylatorach, skalach , induktorach i innych cewkach , o wysokiem i niskiem napięciu, ale ja tego słucham, jak niemieckiego kazania. Mnie wystarczy zupełnie, że kręcę guzikami i odnajduję stacje, których szukam.

Bardzo mi moje radjo pomaga przy uczeniu się języków. Jest to pożyteczne dopełnianie “Linguafonu”. Gdy chcę słyszeć język niemiecki nastawiam się na jakiś odczyt z Wiednia lub Berlina, z Francji biorę francuski, z Anglji angielski.

A ile pożytku przyniosło radjo podczas burzy na morzu! Tysiące ludzi zawdzięcza swe uratowanie temu genjalnemu wynalazkowi.

^{(CZĘŚĆ II. ROZMOWA)}

Cóż słychać z Panskiem radjo ?

Czy funkcjonuje ?

Zupełnie nieźle. W ostatnich czasach miałem trudność z łapaniem odległych stacyj. To pogoda zapewne winna. Może zresztą trzeba odnowić baterję anodową.

Jakiej Pan stacji szuka teraz?

Chcę złapać Wiedeń albo Budapeszt.

A Pan miewa Wiedeń?

Czasami. Ale ja mam tylko trzylampowy i nie najnowszej konstrukcji, więc nie zawsze mogę uchwycić Wiedeń. Ćśś … mam go: niech Pan słucha.

Cóż on mówi?

To Wiedeń; jakieś sprawozdanie meteorologiczne. Ale za chwilę będzie koncert.

O, to wspaniale.

Już, już, zaraz zaczynają. Słyszy Pan, że już stroją instrumenty?

O, i oklaski. Kapelmistrz wchodzi po schodkach.

Co oni będą grali ? Ma Pan program?

Tak … bajecznie dochodzi. Pan to zna, Wagnera uwertura z Tristana.

Wie Pan, że to nadzwyczajna rzecz! Pomyśleć tylko, że możemy tutaj siedzieć wygodnie i słuchać muzyki oddalonej o setki mil! I to siedząc w tym samym fotelu możemy słuchać walca z Wiednia, mazura z Warszawy, muzyki kameralnej z Lipska i opery z Rzymu lub z Berlina. Co Pan tam znów schwycił?

Solo na wiolonczeli z Rzymu.

Niech Pan da słuchawkę, prędko, prędko. Ach , cóż to za czyste tony!

Jednak zawsze najlepiej dochodzą wiolonczela i skrzypce.