^{(jedna z wersji)}

Pod Krakowem czarna rola
Ja jej orał nie będę
Ja jej orał nie będę

Siądę sobie na swego konisia
na wojenkę pojadę
Siądę sobie na swego konisia
na wojenkę pojadę

Ja na wojnę, z wojny do dom
a tyś się nie wydała
powiedzże mi, moja najmilejsza
na kogoś ty czekała?

Oj, czekałam ja, czekałam
mój Jasieńku, na ciebie
że jak ty już z tej wojenki wrócisz
to ja wyjdę za ciebie

Ta z wojenki wracam do dom
I żenić się nie będę
siądę sobie na swego konisia
znów na wojnę pojadę

Tę czapeczkę, coś mi dała
ja jej nosić nie będę
siądę sobie na swego konisia
na wojenkę pojadę

Tę chusteczkę coś mi dała
za onuckę będę miał
żebyś sobie nie myślała
żem o ciebie dbał

Ten pierścionek, coś mi dała
on nie będzie w kościele
ja go wsadzę w lufę karabina
na Moskale wystrzelę

Oj nie będę ja, Jasiuniu
o tobie pamiętała
bo jakeś ty serca do mnie nie miał
to i ja nie będę miała