Pchełka 1942

---

Jestem pod wrażeniem, jak znakomite pod względem jakości są Amerykańskie nagrania sprzed 1927/28 roku (sprzed "ery elektrycznej"). Czy Polacy mieli jakiś felerny sprzęt w owym czasie, czy to może kwestia przechowywania i konserwacji płyt wpłynęła na ich tak znaczną degradację?

Raz młody ułan w stajni spał
Lecz w nocy wielki głos on miał
Bo ciągle go kąsała
Czarniutka pchełka mała

Więc gdy usiadł wreszcie ułan-zuch
I zjadłszy obiad coś (?) za dwóch
Poszedł, gdy przyszła pora
Do młodszej od doktora

Co robił tam nie powiem Wam
Lecz pchełka potem sam na sam
Już przeszła do kryjówki
Spódniczkę pokojówki

Pan doktór zwykle chorych miał
Dość ... jak na złość
Wciąż kiepsko szło przyjęcie
Więc nudził się zawzięcie

Bezmyślnie ręce w kieszeń kładł
I ziewał często rad, nie rad
Aż wszczęła się rozmówka
Gdy weszła pokojówka

Co było tam nie powiem Wam
Lecz doktór potem sam na sam
Powiadam Wam w sekrecie
Już pchełkę miał w mankiecie

Gdy doktór z żoną tet a tet
Miał czułe w domu, pchełka wnet
Przebiegła, daję słowo
Na panią doktorową

A dama ta, choć młoda jest
Ma dobroczynny, słodki gest
I co dzień ząbki szczerzy
W gospodzie dla żołnierzy

I w tenże wieczór była tam
I miała jakieś sam na sam
Aż pchełka zmordowana
Wróciła do ułana

- Najważniejszą rzeczą w wojsku jest dobre wyćwiczenie, już ja miałem szkołę przez sześć lat, jak wszyscy ...! Zostałem kapralem, uczę wtedy moich rekrutów. Wiedzą już jaką stroną karabinu się strzela i gdzie koń ma ogon, a gdzie co innego. Tłumaczyłem im, że jak pan kapitan przyjdzie i powie: "Dzień dobry, chłopcy!", należy odpowiedzieć: "Dzień dobry, panie kapitanie!". Uczyłem ich, aż mi gały do góry nogami stanęły. Pytam się więc Icka jak odpowie, gdy pan kapitan powie: "Do widzenia, chłopcy!". "Do widzenia, panie kapitanie!".
No, myślę sobie: "Dobra jest", stawiam więc Icka na wartę przed chałupą pana kapitana, bo widzę, że chłop mądry. Akurat pan kapitan nadchodzi i mówi: "Jak się masz, Icek?". "Jak się masz, panie kapitanie'" - odpowiada Icek i spogląda na mnie dumny, że tak dobrze się spisał. A pode mną mało się ziemia nie rozstąpiła z przerażenia!

Aż pchełka zmordowana
Wróciła do ułana

To są nagrania elektryczne.

Plyty mogą faktycznie być w nie najlepszej kondycji, ale dużo do powiedzenia ma sam archiwizator. Tym razem udało się cudem bez świstów, gwizdów i pisku. Niemal do końca.

*Lecz w nocy wielki kłopot miał rzecz jasna
To na pewno nagrania elektryczne? W 1925 roku?
Może jestem tumanem w tej dziedzinie, ale z tego co wiem mikrofony weszły do powszechnego użytku w fonografii co najmniej rok później, nie mówiąc już o Europie, czy naszym radosnym poletku.

Moim zdaniem:

1) Amerykanie wcześniej zaczęli nagrywać płyty, więc materiały i sprzęt mieli lepsze niz u nas
2) nie mieli wojen i płyt nie trzeba bylo chować po stodołach czy piwnicach. A i zachowalo się więcej egzemplarzy, więc miozna bylo wybrać te najlepiej zachowane
3) sprzęt odtwarzający po wojnie też mieli lepszy niż bambina czy misterhity - zwane niszczarkami do plyt
4) archiwizator ze strony odnalezionej przrez Pania Basie to spec nie lada

acha,

slowa i muzyka: Stach (Biernacki)

nuty tam, gdzie kierownik raczy zawsze zapominać

coś za dwóch - pytajnik niepotrzebny

A, no tak... Tekst w/r korekty:
https://bibliotekapiosenki.pl/utwory/Pchelka/tekst

A co do przytomności i sprzętu na https://archive.org/ to faktycznie, czapki z głów.
Mają tam coś takiego więc nagrywane są symultanicznie wersje spod czterech różnych grubości igieł. Ulatowskiemu nie powiodło się z żadną właściwą igłą, stąd obcięte często góry nie tyle głosu komika, co na prawdę sprawnej orkiestry... 🙁

dość - lecz dnia tego jak na złość

O filmie dźwiękowym mówi się że pierwszy powstał w 1927 roku.
To nie prawda są filmy dźwiękowe z 1922 roku.
Dla zainteresowanych link
https://www.youtube.com/watch?v=k_zbdYMC2Mw

Chyba dźwięk nagrywano na płytach i synchronizowano z filmem, przynajmniej tak mi się zdaje. Ciekawe znalezisko 🙂

A tu jedno z pierwszych nagrań "elektrycznych" z 1925 roku.
https://www.youtube.com/watch?v=PUU_2n274_o

Nie są to nagrania bezpośrednio na taśmę.

A tu Columbia" z 1925 roku i etykieta z informacją o nagraniu metodą elektryczną.
https://youtu.be/Tp7RLJLuPlY

Faktycznie, mój błąd. Zwracam honor 🙂

Wynalezienie zapisu "elektrycznego" wymusiło radio.