Po co te złośliwości?

Jadę z Warszawy, jestem wesoły,
bom sobie popił dobrej gorzały,
dobrej gorzały, dobrego wina,
jest mi na myśli piękna dziewczyna.
Ej, wy dziewczęta, byście wiedziały
jakie nieszczęście, jak jest on stary
i pofiglować, i pocałować
chcę was za młodu we świat wędrować (? tu mam niejakie wątpliwości)
Nie ma, to nie ma, jak chłopiec młody,
urąbie drzewa, przyniesie wody
przyniesie wody, przyniesie drzewa
jeszcze się pyta, co więcej trzeba.
W piecu zapali, graty umyje,
pójdzie do butry (?), piwa popije,
piwa popije, uje kiełbasy,
to wnet nadejdą kochane czasy.
A gdy postary i wyrobiony,
jemu nie trzeba młodziutkiej żony,
młodziutka żona chce miłowania,
a stary ....(?) tylko zostawia.
Więc wy, dzieweczki, mnie posłuchajcie
i za starego się nie wydajcie
Bierzcie młodego chłopa do siebie,
a z nim będziecie żyć jakby w niebie.

w.2 bo co dziad wam przepowiada

W studiu na Płockiej tego pamiętnego dnia akurat przebywał Hanusz, Sym w wyniku zbiegu okoliczności po zjedzeniu nieświeżego śniadania zatrzasnął się w kiblu i nie mógł wyjść. W studiu panika - orkiestra czeka, mixer już kręci gałkami, woskówka gorąca a mistrza nie ma ... nagle podbiega mistrz Hanusz. W wyniku kolejnego zbiegu okoliczności akurat znał repertuar i stwierdził, że podoła... no i UDAŁO SIĘ. Przez skromność kazał podpisać Igo Sym (choć jak podają przekazy ustne pierwsze tłoczenie było jako Karol Hansuz). Po miesiącu nieuświadomiony Sym usłyszał inny głos i kazał usunąć płytę z katalogu.

Myśle, ze na stronie 2 wspaniałe naśladuje J. Romanównę- R. Marrot....

Potwierdzam, na mojej płycie również jest SYM a nie beczący Marrot :)

tekst śpiewany przez Sielańskiego i Kwiatek:

Raz się zdarzyło Jadwidze,
poszła do lasu na rydze,
takiego rydza znalazła,
ledwie przez niego przelazła.
Oj, ry-, oj, ry-, oj, rydzu mój
ach, jaki słodki ten korzeń twój!
Strasznie się rydzem zmęczyła,
no bo go wciąż podnosiła,
a że mu rady nie dała,
więc ciągle nad nim śpiewała.
Oj, ry-, oj, ry-, oj, rydzu mój
ach, jaki słodki ten korzeń twój!
Że chciała rydza całego,
zachorowała od niego
i matka na nią krzyczała,
dlaczego rydza dźwigała.
Oj, ry-, oj, ry-, oj, rydzu mój
ach, jaki słodki ten korzeń twój!
To nie pomogło Jadwidze,
i ciągle chodzi na rydze,
wciąż dużo rydzy znajduje,
ale pierwszego całuje.
Oj, ry,- oj, ry-, oj, rydzu mój
ach, jaki słodki ten korzeń twój!

Jaki Marrot, przecież to Hanusz! Tylko się wstydził.

Trzeba mieć niepodważalne argumenty, aby kwestionować wykonanie tego nagranie a nie sugerować się tym, co ktoś sobie pewnego dnia wymyślił i stwierdział że tak będzie dobrze.
Z resztą sluchałem nagrania ze swojej płyty i nie jest to Marrot. Tylko Sym.

Moim zdaniem (i większości ) fakty są jednoznaczne. Ale nie ma sensu dyskutować.
Powtarzam tylko prośbę o dodanie nazwiska SYMA przy nagraniu.

Aston - Syrena-Electro, 27476 - 8738, Wiktor Tychowski na gitarze hawajskiej.

Nie piszę rzecz jasna o błędach na etykietach (których było kilka przed 1939r-. lecz niewiele), ale o piszę błędach w katalogach, które się nie zdarzały. I proszę nie tlumaczyć, ze usunięty. To nie zaczy że go nie było.

No to tutaj pan Marrot zażyczył sobie by napisano M. Jak Marian.

(pisownia z nut)

Słoneczny blask przesiewa złoto drzew
z daleka skądś tęskliwy płynie śpiew
wśród pustych pól pajęcza płynie nić
Jesienny dzień tęsknotą pragnie żyć
muszę więc stąd dalej iść
serce drży jak zwiędły liść.
Pod niebem łka żórawi błędny jęk
płonie już wrzosów pęk.

Zakwitnął znów wśród lasów jesienny wrzos
zakwitnął wrzos zmieniając marzeń mych los
ostatni wrzos kładzie rojeniom mym kres
liliowy wrzos jak wiosenny bez!
Śpij serce me - na próżno tęsknisz i łkasz
jedyny skarb to wspomnień złoty rój masz
w jesienny wrzos omotał się stary park
liliowy wrzos słucha mych skarg, skarg

Choć przepych barw ogarnął cały świat
nie kwitnie nic - żaden nadziei kwiat
a tylko wrzos o świecie mówi nam
płaczliwy głos niesie do szczęścia bram
lasem, sosną pachnie zgon
widmem, złudą szczęścia ton
liliowy wrzos odejścia dzwoni zew
zamiera życie - krew

A propos Mariana:
https://staremelodie.pl/dokumenty/wszystko_juz_wiem_O_O._236495%20b.%20Wo.%201438.jpg
https://staremelodie.pl/dokumenty/szkoda%20kazdej%20chwili%20O%20O.%20236495%20a.%20Wo.%201437.jpg

J. może być od MarJAN Rottengruber

Marrot przez J. Pewniejsi sobie zażyczył jak kiedyś Aston na Syrenach był wydawany jako Astoni. A Borucki i Harris może to być okupacyjne tłoczenie.

No, z tym brakiem błędów na Odeonie to nie tak pięknie.
Tutaj z obu stron Borucki, choć "Gwiżdż przy pracy" śpiewa Harris:
https://staremelodie.pl/dokumenty/gwizdz_przy_pracy_O_271560_a_Wo_2496-1.jpg
https://staremelodie.pl/dokumenty/piosenka_tyrolska_O_271560_b_Wo-2499.jpg
A tutaj Ryszard pisane jest przez J
https://staremelodie.pl/etykiety_plyt/Walc_nocy_StareMelodie.pl_1575490921.jpg

Paweł Weiss to śpiewak, który nagrywał już na płytach Berlinera już w 1894 roku. Dziwne by Hanusz jako 5 letnie dziecko mógł nagrać wówczas płytę.

Zgadzam się z komentarzami powyżej, proszę tez zwrócić uwagę na manierę śpiewu, Marrota i Syma są różne, w piosence „Ach Ludwiko” na 100% śpiewa Igo Sym jest to jego maniera. Marrot zupełnie inaczej wyśpiewuje końcówki słów niż Sym.