https://www.youtube.com/watch?v=ISmoNmoOjRM

W Wilnie w 1940 śpiewała M. Mirska, niestety nie nagrała tej piosenki

Regina Bielska https://www.youtube.com/watch?v=fxNddEFpn98

Według "Poletka pana Fogga" autorstwa Dariusza Michalskiego była to ostatnia piosenka nagrana przez Fogga przed wojną. Na drugiej stronie płyty SE była podobno "Księżycowa serenada", ale nie mam pojęcia czyjego autorstwa.

A wiem - chodzi o utwór z tekstem Jurandota (oryg. tytuł "In the Chapel in the Moonlight). Nie wiem jak to wyjaśnić, zważywszy na fakt, że według wiadomości zawartych na SM nagranie to dokonane zostało rok wcześniej, a na stronie "B" zapisano foxtrota "Buh-huh"... Może ktoś z Panów, będący w posiadaniu katalogu Lerskiego rozwikła tą zagadkę?

Wygląda na to (matryce), że Fogg nagrał ponownie "Księżycową serenadę".

Aż żałuję, że chociażby p. Płaczkiewicz go dotychczas nie udostępnił, może pan Mietek wykonał ten utwór nieco bardziej energicznie niż za pierwszym razem I Mniejsza jednak o to - dziękuję za wyjaśnienie J

Regina Bielska

https://www.youtube.com/watch?v=4nwOqCKy4HA

W 83. wersie obcięło końcówkę nazwy okrętu J

W 75. linijce powinien być przecinek przed drugim i. I wydaje mi się, że można usunąć przerwę między 72. i 74. linijką, usuwając 73., skoro tak samo jest z 15. i 16.,, że między nimi nie ma pustej przerwy.

Tekst (trochę odmienny) z "Piosenek Ref-Rena" (https://staremelodie.pl/roznosci/piosenki_ref-rena-mgj.pdf):

5-CIU CHŁOPCÓW Z ALBATROSA

. . . . . . . . . . . . . . Tekst i muz. Ref-Ren

Przyjechali raz do portu marynarze,
Wszyscy słońcem opalone mieli twarze!...
A ten jeden — to był chudy,
A ten drugi — to był rudy
I gorzałę bez umiaru lubił chlać!...
A ten trzeci ciągle dym wypuszczał z fajki,
Gdy kompanom opowiadał różne bajki!...
A ten czwarty — ten obdarty —
Miał do góry nos zadarty,
Szelma chciałby tylko stale w karty grać!...
A ten piąty — ten najmłodszy —
Ten w miłości był najsłodszy —
I te ślepia, jak dwa węgle czarne miał!
Gdy dziewczynie spojrzał w oczy,
To odrazu ją zamroczył
I już potem mógł z nią robić to, co chciał!
Tęgich chłopców było pięciu,
A starczyło za dziesięciu,
Bo z nich każdy był marynarz — chłop na schwał!
Pięciu dzielnych wilkołaków,
Z Albatrosa pięć chłopaków...
Z Albatrosa — bo tak okręt ich się zwał!

. W porcie tym był szynk,
. W szynku tym był dżin —
. A ten szynk od dawna trzymał stary Jimmy.
. Jimmy córkę miał,
. Mimi — tak ją zwał,
. Bardzo kochał ją i chwalił przed wszystkimi!
. Gdy wesoła brać
. Przyszła wódkę chlać,
. Mimi na nich popatrzyła się z ukosa,
. Lecz po paru dniach,
. Aż pomyśleć strach —
. Pokochała pięciu chłopców z Albatrosa!

. . Minął dzień i rok,
. . W porcie gwar i tłok,
. . I piosenka marynarska mknie w niebiosa!
. . Mimi patrzy w dal
. . I wytęża wzrok,
. . Wypatruje pięciu chłopców z Albatrosa!
. . Aż z dalekich stron
. . Przybył stary John
. . I obwieścił wszystkim wkrąg nowinę srogą,
. . Że Albatros chwat
. . Na mieliznę wpadł
. . I zatonął razem z całą swą załogą!...

Potonęli... poginęli marynarze,
Ci, co słońcem opalone mieli twarze...
I ten jeden, co był chudy,
I ten drugi, co był rudy,
Co gorzałę bez umiaru lubił chlać...
I ten trzeci — co to dym wypuszczał z fajki,
Gdy kompanom opowiadał różne bajki...
I ten czwarty — ten obdarty —
Co miał w górę nos zadarty,
Ten, co chciałby tylko stale w karty grać!...
I ten piąty — ten najmłodszy,
Co w miłości był najsłodszy,
Ten, co ślepia, jak dwa węgle czarne miał!
Ten, co kochał najgoręcej,
I najczulej, i najwięcej!
Co pierścionek na odjezdnem złoty dał!...
— — — — — — — — — —
A nazajutrz stary Jimmy
Próżno szukał swojej Mimi,
Próżno wołał i napróżno biedak łkał...
Poszła Mimi złotowłosa
Za chłopcami z Albatrosa!...
Z Albatrosa... Bo tak okręt ich się zwał...

Lwów, 1936.

"oryginał z: 1939 roku" → "oryginal z: 1936 roku"
"Inna wersja" → "Autorska wersja"
Proszę zmienić "." i ". ." przed wierszami na mniejsze i większe odstępy (jak w książce). I wstawić poziomą linię między 154 i 156.