W domu czeka moja miła! 1988

---

[Siedzę] już w biurze
A tam, gdzie są "..." jest ["coś" company].

Z tym "Company" to tylko Krzysztof może pomóc. 😉

Company nie rozpoznam.
Przy niej wszystko się wyzłaca

Pięćdziesiąt co soboty

Nagrał na "Lonorze" A. Harris.

Kompozytorem jest Zdzisław Górzyński

Mieczysław Fogg - W domu czeka moja miła
https://archive.org/details/78_w-domu-czeka-moja-mia-at-home-my-darling-is-waiting_mieczyaw-fogg-ork-syrena-r_gbia0240411a

Odcyfrowane z druku w stanie kiepskiem - z drugą zwrotką i drugim refrenem, ciut innym niż pierwszy. Niby nic, ale zawsze coś innego. Kierownik może dopisze, jeśli zechce? Na razie kierownictwo podaje tylko pierwszą zwrotkę i pierwszy refren.

PS. Nie mam pojęcia, czym było ,,Varparis Company" i co znaczy ,,zbyczy" 😉 .

I.
Sześć lat, czy dłużej
Siedzę już w biurze:
,,Varparis Company"
Mam moc roboty
A płacą dwieście złotych
Pięćdziesiąt co soboty
Lecz to wystarcza mi.

Ciężko pracuję,
Rąk już nie czuję,
Chciałbym iść nie raz precz...
Lecz nie, kolego
Nie zrobię nigdy tego
A wiecie wy dlaczego?
Przez jedną małą rzecz

Ref. I:
W domu czeka moja miła
Moje serce, moja siła
Ona we mnie widzi świat
Calutki świat, o którym śniła

Przy niej wszystko się wyzłaca
Cały trud i cała praca
Wszystko mi dokucza mniej
Bo to dla miłej mej .

II.
Dziś rano w biurze
Szef zrobił burzę.
Ja oberwałem też
Potem prokurent
Mi zrobił awanturę,
Bo jakiś list z fakturą
Zapodział mu się gdzieś,

Co który zbyczy
Mnie za to skrzyczy
Mnie pokazuje drzwi.
Tak wciąż kłopoty
Za marnych dwieście złotych
Lecz znoszę je z ochotą
Bo potem wracam i:

Ref. II:
W domu czeka moja miła
Moje serce, moja siła
Ona we mnie widzi świat
Swój piękny świat, co w snach wyśniła

Przy niej wszystko się wyzłaca,
Biuro, szef i ciężka praca
Wszystko mi dokucza mniej
Bo to dla miłej mej.
Bo to dla miłej mej

Mogę wyjaśnić "Varparis" - może chodzić o warszawską firmę (ul. Koszykowa 53) dostarczającą części zamienne do samochodów francuskich. Zarówno Górzyński, jak i Schlechter mieszkali już wtedy w Warszawie - i raczej nie jest to reklama firmy, skoro w tekście nie ma zachwytów nad zarobkami.

Dziękuję.
Zatem do odcyfrowania pozostaje już tylko ,,zbyczenie" 🙂 .
Zbyczyć...
https://staremelodie.pl/piosenka/548/Co_to_mo%C5%BCe_by%C4%87? 😉

PS. Wspomniane 200 zł to niezła pensja była, nawet w Warszawie. Urzędnik państwowy niższego szczebla dostawał jakieś 120-140 zł, tyle samo wykwalifikowany robotnik. Schuetz wy Lwowji jako wieloletni urzędnik w banku dłuuuugo wyciągał całe 170 zł, aż przeniósł się do teatru w stolycy po lepsze warunki, przy czym takich lepiej płatnych stanowisk to było trzy na krzyż. Lwoska pensja Schuetza wynosiła tyle, ile zarabiał posterunkowy. Spiker radiowy, których w milionowej Warszawie było z dziesięciu dostawał 300-350 zł. Wszyscy oni mieli pieniądze, o ile ktoś zechciał ich zatrudnić - o co wcale nie było łatwo. Więc niech kol. Schlechter nie narzeka 😉 .

"zbyczyć" - dawniej oznaczało z***ić (gwiazdki o znanym ostatnio znaczeniu), czyli zepsuć, zawalić, zasasinić

http://nfjp.pl/lemma/zbyczy%C4%87

To ostatnie z definicji brzmi jakoś współcześnie...

Tango z teatru „Stara Banda”.