Batiuszka 2582

---

[Śród awantur, sjest] Kierowniku, dodaj Faliszewskiego do wykonawców 🙂

Jak zajechał do [szantanu]

Poprawki - widzę, że ze znajomością rosyjskiego i odniesień kulturowych trochę u kierownictwa nie za bardzo 😉

"wot kupiec-uchar" [uchar - zuch, chwat]

W ogóle zwrot "uchar-kupiec" był wówczas jakby idiomem - każdy wiedział, o jakim rodzaju człowieka mowa. A sam zwrot pojawił się w piosence "jechał na jarmarku uchar-kupiec", która była wówczas znana w każdym zakątku Imperium (XIX w.) oraz jej licznych mutacjach.

"barin był mołodiec" [barin = pan]

"Wańka,Tańka"

"bat'ka, sławnyj car"

"Wot, powiada, bej"

"Padawaj pro cel' "

Szantan - bardzo popularne w końcu XIX i w początkach XX wieku kafe-szantany, gdzie występowały szansonistki, które śpiewały piosenki w gatunku szansonetek.

Korekta: "Wot, powiata, pech" 🙂

Faktycznie... Dziękuję! A parafrazując Rzymian, rzec by można: Warto znać język i obyczaje wroga. 🙂

To na tym się Kataszek wzorował... 🙂 https://youtu.be/D5i9C2w0TjE

Na Cristalu nagrał Popławski

Na Syrenie nagrał Aston

Ta rosyjska pieśń ma długą historię, która zaczyna się w 1858 r. od wiersza Iwana Nikitina.
Tu można zobaczyć jej liczne wersje:
http://a-pesni.org/popular20/jehizjarm.htm
A na dzisiejszych jutubach aż roi się od pięknych i brawurowych wykonań.

Czy zatem teraz kompozycja jest lepiej opisana?

Toż podałem link do oryginału w 2016...

1. WERSJA JAK W NUTACH (interpunkcję trochę zmieniono)

Były czasy, proszę panów, wot kupiec-uchar,
Jak zajechał do szantanu, zdemolował bar.
Uchar-kupiec, barin był maładiec!
Potłukł lustra w sali i rozwalił piec.
Hulał dniami i nocami śród awantur, sjest,
Szansonistkom oddał wszystko, miał szeroki gest! Ej!
Damom serce, a prócz serca wszystko dał, co miał!
Taki szał dwa dni trwał! Ech!

Refrain:
Batiuszka! Ej, batiuszka!
To były czasy, proszę pana!
Batiuszka! Ej, batiuszka!
Sto rubli płacił za szampana!
Trepaka mu tańcowali — Wańka! Wstań-ka!
Wódkę rybkom nalewali, ach!!!
Batiuszka! Ech, batiuszka!
Zabawa była, że aż strach!

Poszła matuszka radnaja, bat’ka sławnyj car...
Emigracja w obcych krajach — i kupiec-uchar...
Uchar-kupiec, barin był maładiec!
Egzystencję ciężką dzisiaj musi wlec.
Wódkę pije i tem żyje! „Wot — powiada — pech!"
Padawaj stakan, pan kelner! Wszystko jedno! Niech! Ech!
W szumie, gwarze, w ruskim barze czasem wodzi rej!
Padawaj! Padawaj! Ej!

Refrain.

2. WERSJA POPŁAWSKIEGO = pierwsza połowa od „jak w nutach", ale:
— proszę panów → proszę pana
— do szantanu → do szantana
— śród awantur → ???? (brzmi jak „ituantru")
— ach!!! → ech!!!
— Ech, batiuszka! → Ej, batiuszka!

3. WERSJA FALISZEWSKIEGO

Były czasy, proszę panów, wot kupiec-uchar,
Jak zajechał do szantanu, zdemolował bar.
Uchar-kupiec, barin był maładiec!
Stłukł wszystkie lustra w sali i rozwalił piec.
Hulał dniami i nocami śród awantur, sjest,
Szansonistkom oddał wszystko, miał szeroki gest! Ej!

Batiuszka! Ej, batiuszka!
To były czasy, proszę pana!
Batiuszka! Ej, batiuszka!
Sto rubli płacił za szampana!
Trepaka mu tańcowali — Wańka! Wstań-ka!
Wódkę rybkom nalewali, a-ha-ha, ha-ha-ha!!!
Batiuszka! Ech, batiuszka!
Zabawa była, że aż strach!

Poszła matuszka radnaja, bat’ka sławnyj car...
Emigracja w obcych krajach — i kupiec-uchar...
Uchar-kupiec, barin był maładiec!
W obcym kraju egzystencję ciężką musi wlec.
Wódkę pije i tem żyje! „Wot — powiada — pech!"
Padawaj stakan, pan kelner! Padawaj, brat! Ech!

Batiuszka! Ech, batiuszka!
To były czasy, proszę pana!
Batiuszka! Ej, batiuszka!
Sto rubli płacił za szampana! Oo!
Trepaka mu tańcowali — Wańka! Wstań-ka!
Wódkę rybkom nalewali, a-ha-ha, ha-ha-ha!!!
Batiuszka! Ech, batiuszka!
Zabawa była, że aż strach!

Trepaka mu tańcowali — Wańka! Wstań-ka!
Wódkę rybkom nalewali, a-ha-ha, ha-ha-ha!!!
Batiuszka! Ech, batiuszka!
Zabawa byłab, że aż strach!